در شان نزول اين آيات از ابن عباس چنين نقل شده كه چند نفر از علماى يهود و مسيحيان نجران با مسلمانان بحث و گفتگو داشتند: هر يك از اين دو گروه خود را اولى و سزاوارتر به آئين حق مىدانست و ديگرى را نفى مىكرد، يهوديان مىگفتند: موسى پيامبر ما از همه پيامبران برتر است و كتاب ما تورات بهترين كتابها است، عين همين ادعا را مسيحيان داشتند كه مسيح بهترين راهنما و انجيل برترين كتب آسمانى است، و هر يك از پيروان اين دو مذهب مسلمانان را به مذهب خويش دعوت مىكردند، آيات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
تفسير: تنها ما بر حقيم!
خود پرستى و خودمحورى معمولا سبب مىشود كه انسان حق را در خودش منحصر بداند، همه را بر باطل بشمرد و سعى كند ديگران را به رنگ خود در آورد چنان كه قرآن در نخستين آيه مورد بحث مىگويد:" اهل كتاب گفتند يهودى يا مسيحى شويد تا هدايت يابيد"! (وَ قالُوا كُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى تَهْتَدُوا).بگو آئينهاى تحريف يافته هرگز نمىتواند موجب هدايت بشر گردد" بلكه