تفسیر نمونه جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
در نخستين آيه مورد بحث سخن از صبر و پايدارى به ميان مىآورد، كه بدون آن، مفاهيم گذشته هرگز تحقق نخواهد يافت.نخست ميگويد:" اى كسانى كه ايمان آوردهايد از صبر و نماز كمك بگيريد" (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ).و با اين دو نيرو (استقامت و توجه به خدا) به جنگ مشكلات و حوادث سخت برويد كه پيروزى از آن شما است" زيرا خداوند با صابران است" (إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ).به عكس آنچه بعضى تصور مىكنند،" صبر" هرگز به معنى تحمل بدبختيها و تن دادن ذلت و تسليم در برابر عوامل شكست نيست، بلكه صبر و شكيبايى به معنى پايدارى و استقامت در برابر هر مشكل و هر حادثه است.لذا بسيارى از علماى اخلاق براى" صبر" سه شاخه ذكر كردهاند:صبر بر اطاعت (مقاومت در برابر مشكلاتى كه در راه طاعت وجود دارد).صبر بر معصيت (ايستادگى در برابر انگيزههاى گناه و شهوات سركش و طغيانگر).و صبر بر مصيبت (پايدارى در برابر حوادث ناگوار و عدم خود باختگى و شكست روحى و ترك جزع و فزع).كمتر موضوعى را در قرآن مىتوان يافت كه مانند" صبر" تكرار و مورد تاكيد قرار گرفته باشد، در قرآن مجيد در حدود هفتاد مورد از" صبر"، سخن به ميان آمده كه بيش از ده مورد از آن به شخص پيامبر (ص) اختصاص دارد.تاريخ مردان بزرگ گواهى مىدهد كه يكى از عوامل مهم يا مهمترين عامل پيروزى آنان استقامت و شكيبايى بوده است، افرادى كه از اين صفت بىبهرهاند در گرفتاريها بسيار زود از پا در مىآيند و مىتوان گفت نقشى را كه اين عامل در پيشرفت افراد و جامعهها ايفا مىكند، نه فراهم بودن امكانات دارد