راى خليفه در روزه سال
از ابى عمر شيبانى نقل شده كه گفت: عمر بن خطاب... را خبر دادند بمرديكه هر روز روزه ميگيرد پس عمر شروع كرد بزدن او با شلاق مخصوصش و ميگفت: بخور اى دهرى اى دهرى.امينى "قدس الله سره" گويد: مرا گيج كرده اين مورد نميدانم بكدام يك از اين دو نقل اعتماد كنم، آيا بر اين روايت ابن جوزى را حديث تازيانه يا بر نقل ديگرش در سيره عمر ص 164 از اينكه عمر همه روز روزه ميگرفت، و طبرى و جعفر فريابى در سنن روايت كرده و سيوطى ازآن دو حكايت نموده در جمع الجوامع چنان چه در ترتيب او ج 4 ص 332 ياد شده كه او پشت سر هم روزه ميگرفت و در سنن بيهقى ج 4 ص 301 نقل شده كه عمر بن خطاب همه روزه، روزه ميگرفت پيش از آنكه بميرد، و عبد الله بن عمر در آخرش عمرش هر روز روزه داشت وابن كثير آنرا در تاريخ خود ج 7 ص 135 ياد كرده و محب طبرى در الرياض ج2 ص 38 روايت كرده آنرا و استدلال كرده بان كه هر روز روزه گرفتن بهتر است از يكروز گرفتن و يكروز خوردن.و در اينجا منعى از اين نيست در سنت شريفه و منعى فهميده نميشود از ظاهر مثل قول آنحضرت صلى الله عليه و آله روزه نيستكسي كه هر روز روزه بدارد و قول او كسي كه هميشه روزه بدارد نه روزه گرفته و نه افطار كرده پس آن نازل شده بر روزه هميشگي است كه مستلزم روزه گرفتن روزهاي حرام "چون عيد فطر و عيد اضحي" كه روزه آن حرام است يا بر دو صورت ضعيف و بي بنيه شدن و يا تقويت حقي را كردن و بدون اينها نهي از آن نيست چنانچه در صحيح مسلم ج 1 ص 319 و سنن بيهقي ج 4 ص 299 و بسياري از كتب فقه و شرحهاي مجموعه هاي حديثي است و ابن جرير از ام كلثوم نقل كرده كه به عايشه گفتند: تو روزه مي گيري همه روز را و حال آن كه پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم نهي مي كرد از روزه دوره سال و ليكن كسي كه روز فطر و روز قربان را افطار كند روزه دهر و سال را نگرفته است
و نووي در شرح صحيح مسلم حاشيه ارشاد ص 51 گويد: و در اين روايات ياد شده در باب نهي از روزه سال وعلماء اختلاف كرده اند در روزه سال پس علماء ظاهريه و اهل ظاهر معتقد شده اند به منع روزه دوره سال نظر به ظواهر اين احاديث قاضي و غيره او گويند و اكثر علماء معتقدند به جواز آن هر گاه روزهاي نهي شده را روزه نگيرد و آن دو روز عيد فطر و عيد قربان و ايام تشريق "يازدهم و دوازدهم ذي حجه براي آنهائي كه در مكه هستند" و مذهب شافعي و اصحاب او اين است كه روزه گرفتن دوره سال كراهتي ندارد اگر روز عيد فطر و عيد قربان و تشريق را بخورد و افطار كند بلكه آن مستحب است به شرطي كه ضرري به او نرسد و حقي را تقويت نكند پس اگر
زيانى وارد كند يا حقى را ضايع كند پس مكروه است و استدلال كرده اند بحديث حمزه بن عمرو و بخارى و مسلم آنرا روايت كرده اند كه او گفت اى رسول خدا صلى الله عليه و آله من همه روزه پى در پى روزه ميگيرم آيا در سفر هم روزه بگيرم، فرمود: اگر خواستى پس روزه بگير، و اين لفظ روايت مسلم است كه آنحضرت او را وادار كرد بر روزه گرفتن پى در پى و اگر مكروه بود او را وادار بر آن نميكرد خصوصا در سفر و ثابت شده از پسر عمر بن خطاب كه او پى در پى روزه ميگرفت و همينطور ابو طلحه و عايشه ومردم بسيارى از گذشتگان را كه ياد نمودم گروهى از ايشانرا در شرح مهذب در باب روزه مستحبى و از حديث لا صام من صام الابد، روزه نيست كسيكه هميشه روزه باشد پاسخهائى دادند كه يكى از آنها اينست كه آن محمول بر حقيقت آنست باينكه با آن روز عيد فطرو عيد قربان و ايام تشريق را روزه بدارد و عايشه هم همين جواب را داده است.