ترجمه الغدیر جلد 12

حافظ قسطلانى در"المواهب اللدينه" چنانچه در شرح آن ج 7 ص 21 موجود است گويد: پس اين خاندان پاك اختصاص يافته اند بمزايا و ويژه گيهاى شرافت و همه آنها رسيده اند بواسطه سيده فاطمه سلام الله عليها بفضيلت زيادترى و پوشيده اند لباس شرف و بزرگواريرا و عطا شده اندبزيادى احترام و هدايا و بتحقيق واقع شده اصطلاح و نشانه اى بر اختصاص ايشان از ميان شرفاء مثل عباسى ها و جعفريها "ذريه جعفر بن ابيطالب" بشطفه خضراء دستار سبزى براى زيادى شرافتشان و سبب چنانچه گفته اند اين استكه مامون خليفه عباسى خواست خلافت را در اولاد فاطمه سلام
الله عليها قرار دهد پس براى آنها علامت سبز را انتخاب كرد و به آنها لباس سبز پوشاند براى آنكه سياهى شعار و نشانه عباسى ها بود و سفيدى علامت و شعار ساير مسلمين در اجتماعاتشان و مثل آن و سرخى را اختلاف كرده اند دركراهت آن و زردى هم شعار يهود است.

پس قصدش برگشت از اين و خلافت را در بنى عباس قرار داد و اين سبزه پوشى باقى ماند براى اشراف و بزرگان علويين از اولاد زهراء ع ولى آنها اكتفاء كردند از پوشيدن سبز بيك قطعه از جامه سبز كه بر عمامه هاى خود ميگذارند بنام "شطفه" كه نشانه سيادت ايشان باشد سپس اين اشعار منقطع شد تا اواخر قرن هشتم گويد در حوادث. 773 "من ابناء الغمر بابناءالعمر" از اعلان كردن شخص ناآزموده و بى تجربه باولاد عمر، و در اين سال امر كرد سلطان اشرف كه ممتاز و شناخته شوند فرزندان عمر از ميان مردم بدستار سبزى بر عمامه هايشان پس در مصر و شام و غير آنها اين را كار را كردند و در اين باره اديب ابو عبدالله ابن جابر اندلسى ميگويد "و آن دو بيت ياد شده را هم ياد كرده" و اديب شمس الدين دمشقى گويد:

اطراف عمامه از حرير سبزى آورده بود كه نشانه اى باشد براى اشراف و اولاد فاطمه عليهاسلام.

و سلطان اشرف تخصيص داد ايشان "اولاد عمر را" بان براى شرافت تا اينكه جدا و مشخص باشند از ديگران و اشراف شعبان بن حسن بن ناصر است "اختناق سال 778".