عبدالحسین امینی؛ مترجمین: محمدتقی واحدی، علی شیخ السلامی، سید جمال موسوی، محمدباقر بهبودی، زین العابدین قربانی لاهیجی، محمد شریف رازی، علی اکبر ثبوت، جلال الدین فارسی، جلیل تجلیل
پدرم فداى آنكه نزديك شده براى زيادى مصيبتهايش كوههاى بزرگ از حسرت ريز ريز شود،
نوشتند باو فريفته گان بنى اميه از نادانى و نبود در ميان ايشان بزرگواريكه ستوده شود،
بنامه ها و كتابهائيكه مانند چهره هايشان سياه بود و قاصدهاى آنها با آن نامه ها رفت و آمد ميكرد، تا آنكه باعتماد پيمانها و نامه هاى آنان متوجه كوفه شد و جاسوسان آنها براى انتظار او در كمين بود،
گرديدند كسانيكه آنها را دوست حساب ميشدند يكپارچه براى دشمنانشان لشكر بزرگى كه بر عليه او متشكل و بسييج شده بودند،
و شتاب و عجله كردند براى جنگ او و لشگرى جلو فرستاده و گروه ديگرى از پى آنان جمع ميشدند،
تا آنكه دو گروه ازايشان در دره اى با هم برخورد نمود وپيوست بايشان در آنمكان سربازانى بسيار،
يافتند او را غير متكى بغير خدا و نه رونده زير بار مذلت و خوارى و نه آنكه در قصدش مردد باشد،
عازم بود بر قصدش كه ميبريد به تيزى عزمش حدود و لبه شمشير را وقتيكه برهنه ميشد،
مسرور و خرسند بجنگ بود چون ميدانست كه جاى او فردوس برين و بهشت است وقتيكه كشته شود،
در ميان گروهى علوى از اولاد هاشم كه اصيل بود نژادشان و پاك بود زادگاهشان،
و بزرگان انصار شيران شرزه اى بودند كه هراس و بيم روزهاى جنگ را ديده بودند،
شتاب ميكردند بسوى كارزار و ميدان جنگ و پيران كهن سال بر جوانان و نونهالان پيشى ميگرفتند،
پس مثل اينكه اين دلها برگشته و يك قطعه آهن ضخيم شده كه بر آنها شمشير پهن ميخورد،
و خيال ميشد كه در پيشروى آنان قدمهايشان اسطوانه ايستكه بر سنگ سخت خورده و جرقه ميزد،
فدا كردند جانهاى خود رادر جلوى امامشان و بخشيدن جان عزيز بهترين بخششهاست،
اندرز دادند در حال رجز خوانى و توانگرى و كشتند بستان و نهال هاى تازه اى و بنا كردند خانه اى و نزديك شدند جواريرا و ساكن شدند بهشت و پر نعمت را پس مخلدر و جاودانى شدند،
تا آنجا كه جانهاى آنها را بغارت بردسوسماران در پيش آقاى ايشان و خوشبخت اندك و كم بود،
دور او را كه تنها بود گرفتند و جدا كرد دست او را شمشير تيزيكه از آهن هندى ساخته شده بود،
شمشير برنده اى بدون غلافيكه سرهاى دشمنان را در روز جنگ ميبريد وتيزى آن غلاف كند نميشد،
حمله كردندبر او سخت دلانيكه مانع بودند كسى راكه عزم قاطعى داشت و زره فولادين بر تن نموده بود،
كسى را كه سريع بود در جواب دادن وقتيكه او ميخواندند حمله كننده بود و شيرها درطلب شكار حمله كننده اند.