جاهليت - زندگانی سیاسی امام علی (ع) نسخه متنی

جاهليت

طلوع اسلام خطى بين آراء و عقايد به وجود آورد. اين خط از بعثت رسول اكرم شروع شد.

احكام اسلام زمان را به دو دوره تقسيم كرد: قبل از اسلام "دوره جاهليت"، بعد از ظهور اسلام و ارشاد اسلام "دوره توحيد."

در تاريخ به طور يكنواخت آمده است كه تقريبا اكثريت قاطع جزيره العرب صحرانشين بودند و تنها گروهى از مردم يمن و لخمى ها و غسانى ها و قليلى از حجازى ها شهرنشين به شمار مى آمدند. شهرنشين ها از جهت افكار و عادات و رسوم و اخلاق با صحرانشين ها فرق چندانى نداشتند.

نود درصد اين مردم راجع به دين و مذهب يا خداوند، يا اسرار جهان و مفاهيم عاليه ى فلسفى و علمى و انسانى افكارى كودكانه و سطحى داشتند. مذهب اكثريت مردم بت پرستى بود و تجمع سيصد و شصت بت در كعبه نشانگر اهميت بتها در اين ديار بود. ولى نبايد ناگفته گذاشت كه در جزيره العرب مانند همه جاى دنياى آن روز اكثر آيين و عقايد ابتدايى و مذاهب معروف موجود بوده، از جمله يهوديت، مسيحيت- آيين مجوس- صائبين- آيين حنيف ابراهيم در اين سرزمين رواج داشته است- برخى از فلسفه ها و عقايد ايرانى خاصه ''مانويت'' و عقايد ديگر نفوذ پيدا كرده بود ولى شايع ترين و عمومى ترين عقايد و آيين ها، بت پرستى بود [ اسلام و عقايد و آراء بشرى ص 242 و 248 دكتر يحيى نورى. ] و اين گفتار تاريخ است كه يكنواخت در همه جا بدان استناد مى شود.