اهميت خودسازي - پند نسخه متنی

اهميت خودسازي

يكي ازشاگردان استاداديب نيشابوري نقل مي كند .

زماني كه استادبه بيماري گزدمه عقوبك مبتلاگشته بود .

روزي براي ملاقات وعيادت به منزل ايشان رفتم .

پس ازسلام واحوال پرسي ،دفتري راكه همراه داشتم بازكرده وقلم به دست گرفتم ، وازاستادخواستم نصيحتي فرمايد،تابنويسم ،وآن رانصب العين خويش سازم ،وي درابتداازاجابت خواسته من امتناح ورزيد .

چون اصرارنمودم .

فقطقصه ذيل را برايم نقل كردوگريست ،وديگرهيچ نگفت:استادفرمود:يكي ازعلماي مشهد، كه مردي عالم ووارسته بود،وبااينجانب آشنائي ودوستي داشت درماه مبارك رمضان درمسجدگوهرشادپس ازنمازظهرمنبرمي رفت ومردم راموعظه وارشاد مي نمود .

دراثناي ماه ،يك روزمردم هرچه پاي منبربه انتظارنشستند،آن عالم نيامد،جمعي ازخواص كه ازنيامدن وي نگران شده بودند،جهت استفسارازحال وي به منزل اورفتند،چون وارداطاق شدند،پس ازسلام واحترام پرسيدندآقاخداي خواسته حادثه اي رخ داده ،وياكسالتي عارض گشته است ؟فرمود:خير،هيچكدام ، گفتندپس چراامروزمردم رادرانتظارگذاشتيدوبراي منبربه مسجدتشريف نياورديد؟جواب داد .

امروزكه براي منبرمطالعه مي كردم چون باين حديث شريف قدسي رسيدم كه خداوندمتعال مي فرمايد .

يابن آدم عظنفسك ثم غيرك .

يعني اي فرزندآدم اول خودت راموعظه كن سپس ديگران را،باخودگفتم اول بايدخودرا موعظه كنم .

مرحوم استادوقتي كه اين جملات آخررابرايم نقل مي كردخودبشدت مي گريست وسپس باهمان اشك ريزان ادامه دادوفرمود:آقاي بيداد،من هنوز خودم راموعظه نكرده ام ،چطورازمن مي خواهي كه تراموعظه نمايم ؟ ...