فوائد و مزاياى طبّ قديم و ضررهاى پزشكى امروز - نگرشی بر مقاله بسط و قبض تئوریک شریعت نسخه متنی

فوائد و مزاياى طبّ قديم و ضررهاى پزشكى امروز

مضرّات پزشكى جديد كه بر اساس تكنولوژى امروز ترتيب يافته است

امروزه آن متد عوض شده، و داروها را بصورت فرمولهاى شيميائى و تركيبات خاصّى بصورت قرص و يا آمپول در آورده اند، تا اوّلاً به آسانى قابل حمل و نقل باشد و بتوان هر مقدار از آن را بر حسب موقعيّت مصرف نمود، و ثانياً داروى آماده را زودتر و بهتر ميتوان به مريض رسانيد و با وضع تكنولوژياى كه امروز بر دنيا حكمفرماست سازش بيشترى دارد، و ثالثاً با تجزيه عقاقير ميتوان موادّ مضرّ و سمّى آن را كنار ريخت، و با تركيب موادّ نافع از چند دوا، داروى خاصّى را كه مورد نظر است تهيّه كرد.

اين عمل گرچه منافعى را متضمّن است وليكن ضررهائى را نيز در بردارد: اوّلاً دواهاى طبيعى و گياهان طبّى، بدون ضرر و بدون خرابى ممكن است سالها عمر كنند، امّا دواهاى ساختگى زود فاسد ميشود؛ و براى رفع فساد بايد تدابيرى را انجام دهند تا دارو مدّت معيّنى دوام داشته باشد. و آن تدابير كه بالاخره بواسطه يك عمل شيميائى و يا يك عمل فيزيكى بر روى دارو ميباشد، در بدن بيمار بى تأثير نيست. و كم كم در اثر رسوب موادّ غير نافعه و واكنشهاى سلّولها در ورود آن، بدن را تدريجاً رو به ضعف و نقاهت ميبرد.

و ثانياً استعمال آمپول يعنى يك مادّه خارجى را دفعةً در شريان قلب و يا در عضله داخل كردن، ايجاد عكس العمل نامطلوب دارد. عموم غذاها و داروها بايد از مجارى طبيعى همچون معده و ريه وارد بدن شوند.

ثالثاً داروى ساخته شده از اين فرمولها، داروئى است كه آن را براى تمام جهان اعمّ از نقاط گرمسير و سردسير و معتدل، و براى هر گونه مزاج و هر صنف و نوعى از مردمان تجويز ميكنند. درحاليكه ملاحظه موقعيّت آب و هوا و كيفيّت جغرافيائى، همانطور كه در اصل طبيعت و صحّت انسان مؤثّر است، در كيفيّت معالجه و تعيين نوع دارو، بى اثر نخواهد بود.

روى همين اصل است كه بوعلى سينا در كتاب «قانون» ميگويد: وَ كُلٌّ يُداوَى عَلَى نَبْتِ بَلَدِه.

يعنى: هر مريضى را بايد با همان گياهى كه در شهرش روئيده ميشود معالجه كرد؛ نه با گياه شهر ديگرى.

و اين مطلب در طبّ قديم ملاحظه ميشد؛ و داروهائى را كه حكيمان ميدادند عبارت از ريشه عقاقير و گياهانى بود كه غالباً در همان شهر و يا بلاد مجاور تهيّه ميشد.

رابعاً آن داروهاى طبّى گياهى، موادّى بود معلوم و شناخته و تجربه شده كه از نباتات و يا حيوانات حلال گوشت مثلاً روغن ماهى حلال ميگرفتند. و امّا داروهاى شيميائى امروزه كه از فرنگ ميآورند، هيچ ضابطهاى ندارد.

آنها سگ و خوك و قورباغه و خرچنگ و مار و سوسمار و عقرب، و هرچه را كه در تصوّر آيد حلال ميدانند و ميخورند. و داروهاى خود را نيز از هرچيزى كه به نظرشان آيد تهيّه ميكنند: از روغن ماهى حرام گوشت، و از جگر و معده خوك، و از لوزالمعده بسيارى از حيوانات حرام گوشت و يا از عصاره فضله سگ. (68)

آمپول تِستُوويرُون (Testoviron) كه براى بعضى از انواع ضعفهاى جنسى تجويز ميكنند، از بيضه ميمون ميگيرند؛ فلهذا گرانقيمت است. الكل و شراب را حلال ميشمرند و يكى از موادّ اصولى در داروسازى به حساب ميآيد. شرع مقدّس اسلام كه اينها را حرام شمرده است، نه فقط بواسطه امر تعبّدى است؛ بلكه به علّت زيانهاى جسمى و روحى است كه در آنهاست. فلهذا ميبينيم: اينگونه معالجات فرمولى با موادّ شيميائى و تركيبات موادّ صنعتى غير طبيعى، بطور كلّى سطح عمر طبيعى را پائين كشيده است. يعنى بواسطه خوردن اين موادّ، يك نحوه سمومات و موادّ مضرّى در بدن وارد ميشود كه گرچه منجرّ به مرگ آنى و دفعى نميگردد، ولى ايجاد يك گونه مرگ تدريجى مينمايد. ميگويند: با اينگونه داروها و اينگونه معالجه ها، عمرهاى طبيعى نزديك به ده سال كاهش يافته است.

دكتر آلِكسيس كارِل ميگويد:«از طرف ديگر بايد از خود پرسيد كه: آيا كاهش تلفات كودكان و جوانان، اشكال تازهاى پيش نميآورد؟! در تمدّن جديد، كودكان ناتوان و عليل نيز نگهدارى ميشوند، و مصون ميمانند. انتخاب اصلح ديگر اجرا نميشود، و هيچكس نميداند: آينده نژادى كه موجودات عليل و ناقصش بدينسان بوسيله موازين بهداشتى و طبّى حمايت ميشود، بكجا خواهد انجاميد؟!

ولى ما در برابر خود مسأله بغرنج ديگرى داريم كه بايد هر چه زودتر براى آن راه حلّى يافت:

در حاليكه بيماريهاى عفونى، چون آبله و حصبه و ديفترى و سلّ و طاعون و اسهال وبائى كودكان و غيره، رفته رفته از ميان ميروند و از ميزان تلفات آنها كاسته ميشود، در عوض تعداد مبتلايان به بيماريهاى روانى روز به روز بيشتر ميگردد.

در بعضى مناطق، شماره ديوانگان بسترى در تيمارستانها، حتّى از تعداد تمام بيماران بسترى ديگر تجاوز ميكند. علاوه بر اين، وفور اختلالات و عوارض عصبى نيز شايان توجّه است كه خود يكى از علل اصلى تيرهروزى افراد، و بهم پاشيدگى خانواده هاست؛ و بمراتب از بيماريهاى عفونى كه امروزه طبّ و بهداشت، اينقدر وقت و همّت خود را صرف مطالعه و مبارزه آنها ميكند، براى آينده بشريّت و تمدّن خطرناكتر است.»(69)

«و امروز نيز مانند قرن گذشته، يك مرد 45 ساله كمتر اميد اين موفّقيّت را دارد كه به 80 سالگى برسد. محتملاً با آنكه متوسّط عمر افراد خيلى بالا رفته، از درازاى آن كاسته شده است.»(70)

روى اين مطلب، بسيارى از بزرگان در اثر از بين رفتن طبّ يونانى در تأسّف ميباشند. زيرا ديگر فعلاً از آن أطبّاء در تمام مملكت ايران، جز يكى دو نفر نداريم.(71) و با از بين رفتن آنها تعليم و حوزه علمى آنگونه طبّ از هم پاشيده است. و اين طبابت بدست عطّاران و گياه فروشانى افتاده است كه شأن طبابت را ندارند، و مراجعه به آنها جز ايجاد خطر براى مريض مبتلا، عائدى همراه ندارد.

گويند: در آلمان بعضى از پزشكان فقط بر نهج طبّ يونانى مداوا ميكنند، و داروفروشيهاى آنها هم جداست، و فقط دواهاى سنّتى و عقاقير را ميفروشند، و نسخه هاى اين پزشكان را ميپذيرند، و بر بالاى دكّانهاى آنها نوشته شده است: Herbalist Medicine Shop.

و امّا در آمريكا بدينگونه نيست. فقط در آنجا دكّانهائى وجود دارد كه صرفاً موادّ غذائى بهداشتى در آنجا بفروش ميرسد؛ مثل آب نبات ساده و گياهان و عقاقير و قرصها و داروهائى كه نياز به نسخه پزشك ندارد. و بر بالاى آنها نوشته شده است: Health Food Store (فروشگاه موادّ غذائى بهداشتي). (72)

و اينك ما در انتظار پيدايش چنين طبابتى و چنان اطبّائى هستيم كه با مزاياى مفيد و مثبت پزشكى امروز همچون عمليّات جرّاحى و نظير آن، داراى تخصّص و حذاقت در آن فنّ بوده باشند.

ميگويند: پزشكى امروزه بر سه ركن است: بوعلى سينا، جرّاحى، ترياك.

و ما بحمدالله و منّه با اين سه ركن كه در دست داريم ميتوانيم پزشكى عالى كه داراى مزاياى پزشكى نوين و فاقد ضررهاى آن باشد تأسيس كنيم، تا هم بهتر مريضها علاج شوند و هم بهتر پزشكان، تخصّص يابند و داراى حذاقت گردند.