احكام شكّ در طواف - مناسک حج نسخه متنی

احكام شكّ در طواف

(مسئله 549 )اگر كسى بعد از تمام شدن طواف و انصراف از آن، شك كند كه آيا طواف را زيادتر از هفت دور به جا آورده، يا شك كند كمتر به جا آورده، اعتنا نكند و طوافش صحيح است، ليكن در صورت دوم، احتياط مستحب در استيناف و از سرگرفتن است.

(مسئله 550 )اگر بعد از طواف شك كند كه صحيح به جا آورده يا نه، در صورتى كه اِتيان هفت دور معلوم باشد، مثلاً احتمال بدهد كه از طرف راست طواف كرده يا مُحدث بوده يا از داخل حجر اسماعيل(عليه السلام) طواف كرده، اعتنا نكند و طوافش صحيح است، گرچه در محلّ طواف باشد و از آنجا منصرف نشده يا مشغول كارهاى ديگر نشده باشد.

(س 551 )شخصى در حال طواف، كعبه را بوسيده است و احتمال مى دهد كه در آن حال چند قدم راه هم رفته باشد، وظيفه او چيست؟ البته اين شك بعد از عمل براى او حادث شده است.

ج ـ طواف او صحيح است.

(س 552 )اگر كسى در اثناى طواف در صحّت شوط سابق يا جزئى از شوطى كه بدان مشغول است و محلّ آن گذشته، شك بكند، چه حكمى دارد؟ ج ـ طواف او صحيح است.

(مسئله 553 )اگر شخص در آخر دور كه به حجرالاسود ختم شد، شك كند كه هفت دور زده يا هشت دور يا زيادتر، به شكّ خود اعتنا نكند و طوافش صحيح است; و اگر قبل از رسيدن به حجرالاسود و تمام شدن دور، شك كند كه دورى كه مى زند دور هفتم است يا هشتم، طوافش باطل است.

(س 554 )كسى كه در وقت طواف در اشواط شك كرده و چون گمانش به يك طرف بيشتر بوده، بنا را بر آن گذاشته و بعد از انجام اعمال به صحّت طواف خود يقين پيدا كرده، آيا طواف او صحيح است؟ ج ـ صحيح است.

(س 555 )اگر در حال طواف يا سعى يا نماز، شك كند كه شوط چندم و يا ركعت چندم است، و با همين حال طواف و سعى و نماز را ادامه دهد، بعد به يك طرفِ شك يقين كند، و اعمال را تمام نمايد، آيا عملش به نحوى كه ذكر شد صحيح است؟ ج ـ احتياط واجب در اعاده طواف و سعى است و صحّت آنها محلّ اشكال است; چون احتمال مانعيّت شك بماهو هو، وجود دارد، هر چند كه در روايت ابى بصير، اعاده و استيناف با شكّ در طواف تعليل شده است، به قوله «حتّى يحفظ».^[79] (مسئله 556 )اگر كسى در آخر دور يا در اثناى آن ميان شش و هفت دور و هر چه پاى نقيصه در كار است، شك كند، طواف او باطل است.

(مسئله 557 )اگر در طواف مستحبى در عدد شوطها شك كند، بنا بر كمتر گذارد و طواف او صحيح است.

(مسئله 558 )شخص كثيرالشّك، در عدد دورها اعتنا به شكّش نكند و معيار در كثيرالشّك، عرفى است.

(مسئله 559 )«گمان » در عدد شوطها معتبر نيست و حكم شك را دارد.

(مسئله 560 )احتياط آن است كه فرد كثيرالشّك كسى را وادار نمايد تا عدد اشواط را حفظ كند و در اعتماد كردن به ديگرى، كه مورد اتهام به دروغ گويى نباشد، مانعى ندارد، و در رمى و سعى هم، حكم همين است.