تفسیر کوثر جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
نيست پرسشهايى را در اين زمينه مطرح مى كند. از جمله اينكه، چگونه تغيير قيافه انسان به شكل حيوان، مجازات محسوب مى شود؟ در پاسخ مى گويد: اگر اين شكل از آغاز به همين صورت آفريده شده باشد ، مجازات نيست ولى اگر يك انسان زنده اى كه به زيباترين شكل ممكن آفريده شده تغيير شكل بدهد و به صورت حيوان درآيد، اين مجازات است زيرا كه شخص از اين تغيير دچار غم و غصه و تأسف مى شود.(1)يعنى آنها از وضع خود آگاهى داشتند و رنج مى بردند.
مطلبى كه باقى مى ماند اين است كه آيا مجازات مسخ مخصوص امتهاى پيشين بوده و براى امت اسلامى چنين مجازاتى اعمال نخواهد شد؟ و يا اين يك كيفر عمومى است احتمال وقوع آن همواره موجود است؟
در بعضى از كتابها به ابن عباس نسبت داده شده كه او گفته است اين مجازات به امتهاى پيشين اختصاص داشت(2) و مرحوم مجلسى گفته است تمام مجازاتهاى امم گذشته در اين امت هم وجود دارد منتهى به صورت معنوى است و مسخ در اين امت به معناى مردن قلب و روح انسانى و حرمان از علم و كمال است هرچند كه به ظاهر صورت آدمى داشته باشد.(3)
ولى رواياتى وارد شده كه در ميان امت اسلامى هم امكان مسخ وجود دارد در روايتى آمده است كه شخصى كه با حضرت على (ع) عناد مى كرد و با نفرين او به صورت سگ درآمد(4) و در روايتى ديگر آمده كه عمربن سعد قاتل امام حسين(ع) پس از كشته شدن به صورت بوزينه اى درآمد كه در گردنش زنجير بود(5)
همچنين در روايتى از پيامبر اسلام(ص) آمده است كه در ميان امت من نيز خسف و مسخ اتفاق مى افتد(6) و در روايتى از امام صادق(ع) آمده كه بنى اميه در حال مرگ مسخ مى شدند و از جمله عبدالملك بن مروان به شكل قورباغه اى درآمد.(7)
