تفسیر کوثر جلد 1
لطفا منتظر باشید ...
شهرهاى دور از مكه، تشخيص حرم از جهت بسيار مشكل است و هر دو گروه در پيدا كردن قبله اين شهرها به اماراتى متوسل شده اند كه خواهد آمد و هر دو در آن مشترك هستند و اساساً كار قبله يابى بر تسامح استوار است و آن دقت عقلى كه در كتب هيئت آمده لزومى ندارد هر چند كه استمداد از آنها براى يافتن قبله خوب است. مطلب ديگرى كه ذكر آن در اينجا مناسب است اين است كه در بعضى از روايات ما درباره قبله اهل عراق گفته شده كه خوب است آنها در وقت نماز تياسر كنند يعنى مقدارى ميل به سمت چپ كنند(1) در علت اين دستور گفته شده كه وسعت حرم در سمت چپ كعبه بيشتر از آن در سمت راست آن است(2) البته اين علت را مى توان از روايتى كه از امام صادق(ع) نقل شده، استظهار نمود كه در آن براى كعبه شش حدّ بيان شده كه چهار حدّ آن در سمت چپ و دو حد آن در سمت راست است(3) و البته اگر علت تياسر اين باشد كسانى كه در جنوب مكه اند بايد تيامن كنند. درباره تياسر قبله اهل عراق بحثهايى ميان مرحوم محقق و خواجه نصير طوسى شده است كه جالب است گويا محقق اين مسأله را درس مى گفت و تصادفاً خواجه در آن درس حاضر بود محقق استحباب تياسر را مطرح كرد و خواجه گفت: اين استحباب وجهى ندارد زيرا اگر تياسر از قبله به غير قبله است كه حرام خواهد بود و اگر از غير قبله به قبله است واجب خواهد بود. محقق در پاسخ او گفت: بلكه از قبله به سوى قبله است. خواجه ساكت شد و بعدها محقق رساله اى در اين زمينه نوشت و به خواجه فرستاد و خواجه آن را تحسين نمود.(4) البته از اين گفته بر مى آيد كه خواجه تسليم محقق شده ولى بعضيها گفته اند كه محقق در نامه ارسالى خود از فتواى خود برگشته و تسليم خواجه شده و روايات تياسر را تضعيف كرده است.(5)
