تفسیر کوثر جلد 1

5 ـ عن ابى عبدالله قال: امر الله و لم يشاء و شاء و لم يأمر ، امرابليس ان يسجد لآدم و شاء ان لايسجد و لو شاء لسجد و نهى آدم عن اكل الشجرة و شاء ان يأكل منها و لو لم يشاء لم يأكل (1)امام صادق (ع) فرمود: خداوند امر كرد ولى نخواست و خواست ولى امر نكرد، به ابليس امر كرد كه به آدم سجده كند و نخواست كه او سجده كند و اگر مى خواست سجده مى كرد و آدم را از خوردن شجره نهى كرد و خواست كه بخورد و اگر نمى خواست نمى خورد.

بيان: منظور امام بيان فرق ميان امر و نهى تشريعى و مشيت تكوينى خداوند است گاهى خداوند به چيزى امر تشريعى مى كند ولى مى داند كه فلان شخص با اراده خود آن را انجام نخواهد داد در اين صورت مى توان گفت كه مشيت تكوينى خدا بر آن تعلق نگرفته است. درباره مشيت الهى در موقع مقتضى بحث خواهيم كرد. انشاءالله

6 ـ عن حسين بن ميسر قال سألت اباعبدالله عن جنة آدم فقال: جنة من جنان الدنيا تطلع فيها الشمس و القمر و لو كان من جنان الاخرة ما خرج منها ابدا(2)راوى مى گويد: از امام صادق(ع) درباره بهشت آدم سؤال كردم. فرمود:باغى بود از باغهاى دنيا كه در آن خورشيد و ماه طلوع مى كرد و اگر از باغهاى آخرت بود، آدم از آنجا بيرون نمى شد.

7 ـ عن احدهما عليهماالسلام فى قول الله عز و جل : (فتلقى آدم من ربه كلمات) قال: لااله الا انت سبحانك و بحمدك عملت سوءا و ظلمت نفسى فاغفرلى و انت خير الغافرين لااله الاانت سبحانك اللهم و بحمدك عملت سوءا وظلمت نفسى فاغفرلى وارحمنى و انت ارحم الراحمين. لااله الاانت سبحانك اللهم و بحمدك عملت سوءا و ظلمت نفسى فتب علىّ انك انت التواب الرحيم(3)

از امام باقر(ع) ويا امام صادق (ع) درباره سخن خداوند (فتلقى آدم من ربه كلمات) نقل شده است كه آدم اين سخنان را گفت: لااله الاانت ... تا آخر

1 - اصول كافى ج1 ص 150

2 - همان ج 3 ص 247

3 ـ نورالثقلين ج 1 ص 67