تفسیر کوثر جلد 1

اين بود فرازهايى از سخنان صاحبنظران از مفسران و لغت نويسان و نيز نظرات جديدى كه از طرف مستشرقان و يا صابئين مندايى معاصر، در مورد وجه تسميه صابئين گفته شده و از جمع بندى آنها وجوه زير به دست مى آيد:

1 ـ صابئين از صبأ مهموز العين مشتق است و يك لفظ عربى است و به معناى انتقال از دينى به دين ديگر است و صابئين كسانى بودند كه از دين حق به دين باطل منتقل شدند يا از دين يهود به دين مندايى.

2 ـ صابئين از صبا يصبو اجوف واوى مشتق شده و يك لفظ عربى مى باشد به معناى ميل كردن و دوست داشتن است و صابئين از دين قبلى به دين بعدى ميل نموده اند.

3 ـ صابئه از سابحه به معناى شنا كننده مشتق است و صابئين همواره خود را در آب مى شستند.

4 ـ صابى كلمه اى كلدانى است و به معناى شوينده است.

5 ـ صابئين از نام صابى فرزند متوشلخ يا لامك يا شيث گرفته شده است.

6 ـ صابئين از كلمه صباؤت عبرى مشتق است و به معناى لشكر آسمان است كه اشاره به تقديس ستارگان مى باشد.

7 ـ صابئين از ضوء به معناى روشنايى است و اشاره به ستارگان دارد.

8 ـ صابئين از صبـع عبرى گرفته شده كه به معناى فرو رفتن در آب است.

9 ـ صابئين از واژه صبّ عربى است كه به معناى آب ريختن است.

10 ـ صابئين از صبا كه يك لفظ آرامى مندايى است مشتق شده كه به معناى تعميد كردن است و منظور تعميدى است كه شخص را از دينى به دين مندايى منتقل

1 - سليم برنجى، قوم از ياد رفته ص 42