بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيم«زنّيره». (بر وزن هنديه) از اهل روم بود، در آغاز اسلام، به اسلام گرويد، به همين خاطر مشركان، بخصوص ابوجهل، او را شكنجه و آزار مىداد، تا از اسلام بر گردد، ولى او با كمال استقامت راه خود را ادامه داد، حتمى چنان به چشمش ضربه زدند كه آسيب سختى ديد، گفتند دو بت «لات و عزى»، چشم هاى او را چنين كرد، ولى بعد از مدتى خداوند به او شفا داد.كافران مىگفتند: اگر اسلام حق است، فردى مثل «زنيّره» به قبول آن از ما پيش نمى گرفتو در رد اين سخن مشركان و ياوه هاى آنها، آيه 11 سوره احقاف نازل گرديد و آن آيه اين است:و قال الذين كفر و اللذين آمنوا لوكان خيرا ماسبقونا اليه:: «كافران به مؤمنان گفتند، اگر اسلام، دين حق است، چنين افراد (بى سروپائى) در قبول اسلام از ما پيشى نمى گرفتند» (99).به اين ترتيب مىبينيم اسلام دين ضد تبعيضات نژادى است و حامى مستضعفين مىباشد، تا حدى كه آيه قرآن به دفاع از آنها نازل مىشود، و چنين طرز فكر را از كافران مىداند.ناگفته نماند كه در شان نزول آيه فوق، مطالب ديگرى نيز گفته شده ولى برگشت بيشتر آنها به همين مساءله است، كه مشركان، افرادى فقير مانند صهيب و بلال و ابوذر و سميه و زنيره را كه به اسلام گرويده بودند، به نظر خفت نگاه كرده و از روى استكبار مىگفتند: اگر اسلام حق بود، اينها زودتر از ما به اسلام نمى گرويدند، غافل از اينكه ملاك ارزش در اسلام، معنويت است.
لطفا منتظر باشید ...
