بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمابراهيم خليل عليه السلام بسيار مهمان دوست و مهمان نواز بود، به گونه اى كه امام صادق عليه السلام مىفرمايد: ابراهيم پدر مهمانان بود، و هر گاه مهمانى در منزلش نبود، بيرون مىآمد تا مهمانى پيدا كند، روزى به اين قصد از خانه بيرون آمد، در خانه را بست و به جستجوى مهمان پرداخت، كسى را نيافت به خانه برگشت، شخصى را كه شبيه مردى بود در خانه ديد، به او گفت: اى بنده خدا به اجاره چه كسى به اينجا آمده اى او سه بار گفت: به اجاره پروردگار.ابراهيم عليه السلام فهميد او جبرئيل عليه السلام است، حمد و سپاس خدا كرد، آنگاه جبرئيل گفت: خداوند مرا به سوى يكى از بندگانش كه او را خليل (دوست خالص) خود خوانده فرستاده است.ابراهيم پرسيد: آن بنده كيست تا من پايان عمر در خدمت او باشم، جبرئيل گفت: او، تو هستى، ابراهيم گفت: به چه علت خداوند مرا خليل خود خوانده است جبرائيل گفت: «براى آنكه هيچكس از تو سؤال نكرد، و تقاضا ننمود، مگر اينكه به او پاسخ مثبت دادى» (106).