بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمربيع بن خثيم معروف به خواجه ربيع كه مرقدش در مشهد است، از پارسايان هشتگانه معروف زمان على عليه السلام بود.او در زندگى بسيار حسابگر و هراسناك از نافرمانى خدا بود، به گونه اى كه كاغذى داشت، وقتى كه شب مىشد، آنچه در روز سخن گفته بود در آن كاغذ مىنوشت و حساب مىكرد ببيند، سخن بد و خوبش چه اندازه بوده است و پس از حساب مىگفت: «آه، سكوت كنندگان (كنترل كنندگان زبان) نجات يافتند، ولى حساب سخن ما براى روز قيامت باقى است»او شب ها نمى خوابيد، دخترش از او پرسيد، چرا نمى خوابى، مىگفت از «بيات» ترس دارم.منظور از «بيات» كلمه اى است در آيه 97 سوره اعراف آمده است: اءفا من اهل القرى ان ياءتيهم باءسنا بياتا و هم نائمونيعنى: «آيا اهل شهرها ايمنى يافته اند كه عذاب ما (شبانه) آنها را فراگيرد در حالى كه خوابيده اند»آرى او خائف بود، و از عذاب شبيخون الهى كه براى گنه كاران است ترس داشت (111)
لطفا منتظر باشید ...
