اخلاق اسلامی نسخه متنی

قرآن كريم نيز پس از ايمان

به خداوند و يگانگى او بيشترين تأكيد را بر معاد و چگونگى آن از قبيل ايمان

به سؤال در قبر، عذاب در قبر، روز رستاخيز، حسابرسى در قيامت، وجود ميزان

براى سنجش اعمال، عبور از صراط و باور به بهشت و دوزخ، دارد. در زير به بعضى

آيات و روايات اشاره مى شود; قرآن كريم در اين باره مى فرمايد:

كسانى كه ايمان آورده و كسانى كه يهودى و صائبى و مسيحى اند، هر كس به

خدا و روز بازپسين ايمان آورد و كار نيكو كند، پس نه بيمى برايشان است و نه

اندوهگين خواهند شد.(1)

امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد:

ايمان آن است كه آدمى دين حق را به دل بشناسد و به زبان اقرار كند و به

اعضاى تن وظايف آن را انجام دهد و به عذاب قبر و منكر و نكير و زنده شدن پس

از مرگ و حساب و صراط و ميزان اقرار داشته باشد و اگر بيزارى از دشمنان خداى

ـ عزّ و جلّ ـ نباشد، ايمانى وجود ندارد.(2)

در سخن ديگرى از پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله) ايمان به بهشت و جهنم

نيز دو ركن مهم معاد ضرورى دانسته شده است.(3) بنابراين ايمان به معاد و

اركان اساسى آن از مهم ترين پايه هاى هدايتگر در اخلاق اسلامى است.

چهار. ايمان به رسالت انبيا و كتب آسمانى: يكى از مبانى بهره مندى از

تعاليم دينى و رويكرد به دين، بهويژه اخلاق اسلامى، باور به عجز و قصور آدمى

در شناسايى درست كمال و سعادت خويش و گزينش ابزار و روش هاى صحيح براى

راهيابى به آن است. به حتم كسى كه در اين حقيقت ترديد دارد، نمى تواند به

رسالت انبيا و محتواى دعوت آنان ايمان و اطمينان داشته باشد و بدون اعتماد و

اطمينان، از خيرانديشى هيچ خيرخواهى نمى توان بهره جست.

1. سوره مائده، آيه 69 . همچنين ر.ك: سوره بقره، آيه 4.

2 . صدوق: خصال، ص 609 ، ح 9.

3. ر.ك: بيهقى: شعب الايمان، ج 1، ص 257، ح 278.