علم اصول نسخه متنی

1. طلب وجوبى.

2. نفى حرمت، هنگامى كه عقيب تحريم يا در حال احتمال تحريم وارد شود. مدلول تصديقى در اين صورت، مجمل و مردّد مى شود بين طلب جدى و نفى تحريم.

3. دلالت امر به امر شى ء، به امر به آن شى ء مباشرةً.

66 - اقوال درباره دلالت امر بر وجوب:

1. بالوضع: دلالت لفظ امر بر طلب، ناشى از وضع لفظ براى موارد داعى لزومى است.

2. بالعقل: در هر طلبى كه باترخص همراه نباشد عقل حكم بلزوم امتثال مى كند نه لفظ (نائينى).

پاسخ: حكم عقل به امتثال فرع احراز مرتبه اى معين از ملاك در طلب است و اين مرتبه از ملاك، جز با دلالت لفظ كشف نمى شود. به عبارت ديگر وجوب عقلى فرع مرتبه معينى از ملاك است و جز لفظ، كاشفى از اين مرتبه ملاك نداريم.

3. دلالت امر بر وجوب بالاطلاق و به قرينه مقدمات حكمت است.

67 - معناى نهى:

1. ماده نهى: زجر به مفهوم اسمى.

2. هيئت نهى: زجر و امساك و يا نسبت امساكيه در مدلول و معناى حرفىِ هيئت نهى.

توضيح (1): نهى به معناى طلب ترك (امر عدمى) نيست و همينطوربه معناى طلب كف از فعل (امر وجودى) نيست بلكه همان زجر و بازداشتن است، نه طلب ترك يا كفّ.