حجيت ظهورات - علم اصول نسخه متنی

جواب (2): علم اجمالى اوّل با علم اجمالى در دائره روايات ثقات منحل مى شود و احتياط در آنها ممكن است.

جواب (3): در فرض وجوب احتياط، بمقدار رافع حرج رفع يد مى شود و بنابراين، لزوم اخذ به مظنون به خاطر وجوب احتياط است نه به خاطر حجيت مطلق ظن.

130 - شرايط حجيت خبر بلحاظ صفات راوى:

1. بنابر مفهوم آيه نبا فقط خبر عادل حجت است نه خبر فاسق ثقه.

2. بنابر روايات و سيره موضوع حجيت، خبر ثقه است.

131 - شرايط خبر مروىّ:

1. خبر بايد حسّى باشد زيرا ادله حجيت شامل خير حدسى نمى شود.

2. خبر نبايد مخالف دليل قطعى الصدور مثل كتاب باشد چون ادله حجيت مقيد به اين صورت است.

132 - فروض حجيت خبر ثقه:

1. موضوعيت خبر ثقه حتى با ظن نوعى به خلاف.

2. طريقيت خبر ثقه به حصول وثوق، بنابراين حجيت خبر ثقه با نفى وثوق مثل وجود اعراض قدما... ساقط مى شود و حجيت براى خبر غير ثقه در صورت حصول وثوق (مثل صورت انجبار وثاقت راوى با عمل مشهور ثابت مى شود).

133 - احتمالات در قاعده تسامح:

1. جعل حجيت براى مطلق بلوغ غير الزامى اگرچه مستندش ضعيف باشد (حكم ظاهرى).

2. انشاء استحباب واقعى نفسى بعنوان ثانوى (حكم واقعى).

3. ارشاد به حكم عقل به حسن احتياط و مثاب بودن به خاطر احتياط (نفى مولويت).

4. وعده مولوى است با وجود مصلحت در وعده كه ترغيب براحتياط است.

حجيت ظهورات

134 - انحاء دلالت دليل شرعى:

1. دلالت عقلى ناشى از فعل معصوم بر عدم حرمت (تقرير).

2. دلالت لفظى صريح بدون احتمال ديگر ناشى از وضع لغوى و تعبير عرفى كه بدليل اعتبار علم حجت است. (نصّ)

3. دلالت لفظى ظاهرِ غير صريح همراه با قرائن حالى و عقلى با احتمال خلاف. اين دلالت مانند: اصالة العموم، اصالة الاطلاق و اصالة الحقيقة، بدليل اعتبار ظهور حجت است.