عبدالحسین امینی؛ مترجمین: محمدتقی واحدی، علی شیخ السلامی، سید جمال موسوی، محمدباقر بهبودی، زین العابدین قربانی لاهیجی، محمد شریف رازی، علی اکبر ثبوت، جلال الدین فارسی، جلیل تجلیل
چنانكه گوئى آن را نشنيده است؟ اگر " جاحظ " حق داشته باشد معاويه را كه " زياد " را بر خلاف سنت ثابت به خانواده خويش منسوب ساخته كار بشمارد- و شرح آن خواهد آمد- معاويه را به خاطر آنچه در اينجا نوشتيم و به خاطر بسيار خلافكارى هاى ديگرش بايد كافر ترين كافران شمرد. ماجراى ربا خوارى معاويه را از جنبه ديگر نيز مى توانيم مورد دقت و نظر قرار دهيم و آن فروش تنگ سيمين است پيش از شكستن و خورد كردن آن، و در اين كه فروش ظروف سيمين به صورت سالم در شريعت اسلام حرام است هيچ گونه اختلاف و ترديدى نيست. اين، حكم اسلام است، اما معاويه اعتنائى به آن نمى نمايد و تنگ سيمين را به صورتى كه دلش مى خواهد و به بهائى كه دلخواه او است مى فروشد " و سزاى كارش را روزى كه مردم به آستان دادرسى پروردگار جهانيان مى ايستند خواهد ديد آنروز كه هيچ كسى هيچ كارى براى ديگرى نمى تواند بكند و فرمانروائى و صدور حكم در آن گاه از آن خدا است. "