بدعت دو خواهر را همزمان به همسرى داشتن
ابن منذر، از قول قاسم بن محمد چنين ثبت كرده است: قبيله اى از معاويه پرسيدند آيا جايز است انسان دو كنيز را كه خواهر يكديگرند با هم به همسرى داشته باشد؟ گفت: اشكالى ندارد. نعمان بن بشير سخنش را شنيده به اعتراض گفت: اينطور فتوا دادى؟ گفت: آرى. گفت: پس به نظر تو اگر كسى خواهرش كنيزش باشد مى تواند او را به همسرى اختيار كند؟ گفت: آه بخدا حالا فهميدم به آنها بگو: از اين كار بپرهيزند، زيرا روا نيست. و گفت: پيوند خويشاوندى و حرمتش در مورد بردگان و غير بردگان يكسان است.چنانكه در جلد هشتم " غدير " گفتيم اين كار را عثمان باب كرده، و از بدعت هاى او شمرده شده است. و هيچ يك از متقدمان و متاخران با او موافقت ننموده و نظرش را به هيچ نشمرده اند تا معاويه پيدا شده و بر پايه سست راى عثمان، خواسته بنيان باطلى بر آورد و بدعت پسر عمويش را احيا نمايدو ديده از قرآن و سنت پيامبر "ص" بپوشد، لكن رسوا گشته و ما كوس رسوائى و باطل گرائى اش را بزديم.