بررسي روايتي که آن ده تن را از بهشتيان معرفي مي کند - ترجمه الغدیر جلد 19

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه الغدیر - جلد 19

عبدالحسین امینی؛ مترجمین: محمدتقی واحدی، علی شیخ السلامی، سید جمال موسوی، محمدباقر بهبودی، زین العابدین قربانی لاهیجی، محمد شریف رازی، علی اکبر ثبوت، جلال الدین فارسی، جلیل تجلیل

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید



بررسي روايتي که آن ده تن را از بهشتيان معرفي مي کند

37- احمد حنبل در " مسند " روايتى ثبت كرده است از عبد الرحمن بن حميد، از پدرش، از عبد الرحمن بن عوف كه پيامبر "ص" فرمود: " ابو بكر در بهشت است و عمر در بهشت و على در بهشت و عثمان در بهشت و طلحه در بهشت و زبير در بهشت و عبد الرحمن بن عوف در بهشت و سعد بن ابى وقاص در
بهشت و سعيد بن زيد در بهشت و ابو عبيده بن جراح در بهشت "

باهمين سند، ترمذى در " صحيح " خويش ثبت كرده است، و نيز از عبد الرحمن بن حميد از پدرش از رسول خدا نظيرش، همچنين بغوى در كتاب " مصابيح ". اين را ابو داود در " سنن " از طريق عبد الله بن ظالم مازنى ثبت كرده است كه مى گويد: " سعيد بن زيد بن عمرو گفت: چون فلانى به كوفه وارد شد فلان شخص به نطق برخاست. در اين وقت سعيدبن زيد دستم را گرفته گفت: اين ستمگر را نمى بينى؟ سپس گواهى داد كه نه نفر در بهشتند "و آنان را بر شمرد". پرسيدم: دهمى كيست؟ لحظه اى خاموش ماند و سپس گفت: من ".

وى همچنين از طريق عبد الرحمن اخينس چنين ثبت كرده است كه " وى در مسجد بود، كسى نام على "ع" را برد و سعيد بن زيد برخاسته گفت: من گواهم براى پيامبر خدا "ص" و از او شنيدم كه مى فرمود: ده نفر در بهشتند: پيامبر در بهشت است و ابو بكر در بهشت و عمر در بهشت و عثمان در بهشت و على در بهشت و طلحه در بهشت و زبير بن عوام در بهشت و سعد بن مالك در بهشت و عبد بن عوف در بهشت. و اگر مايل بودم دهمى را نام مى بردم. پرسيدند: او كيست؟ خاموس ماند. دوباره پرسيدند: او كيست؟ گفت: سعيدبن زيد. " با همين سند، ترمذى در "جامع " ثبت كرده است، و ابن ديبع در" تيسير الوصول "، و محب طبرى در " رياض النضره " به هر دو طريق روائى مذكور.
به عقيده ما اين روايت چندان اهميتى ندارد و فضيلت ويژه اى را براى آن ده نفر كه مى گويند مژده بهشت يافته اند، ثابت نمى نمايد و نه ايشان را از جمع مومنان متمايز مى گرداند، زيرا در قرآن كريم بسا آيه هست مژده بهشت براى مومنان، و بسيار مژده كه هر كس ايمان آورد و كار شايسته نمايد در بهشت خواهد بود، بنابر اين بهشتى بودن اختصاصى به چند نفر ندارد و تو ده هائى از خلق خدا را شامل مى شود. مى فرمايد:

" به كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى پسنديده كردند مژده بده كه بهشت هائى دارند كه از زيرش نهرها روان است. "

" خدا از مومنان جان و دارائيشان را خريده به اين "بها" كه بهشت از آن ايشان باشد. "

" كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى و پسنديده كردند و سر در راه پروردگارشان نهادند، ايشان قرين بهشتند، "

" خدا كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى پسنديده كردند به بهشت ها در مى آورد كه از زيرش نهرهاروان است. "

" كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى پسنديده كردند در بهشت ها آشيانه خواهند داشت. "

" هرمرد و زنى كه مومن باشد و از كارهاى پسنديده انجام دهد چنين كسان به بهشت در خواهند آمد. "

" هر مرد و زنى كه مومن باشد و كار پسنديده كند چنين كسان به بهشت در خواهند آمد. "
" هر كه خدا را و پيامبرش را فرمان برد او را به بهشت ها در مى آورد كه از زيرش نهرها روان است. "

" هر كه به خدا ايمان بياورد و كار پسنديده كند او را به بهشت ها در مى آورد كه از زيرش نهرها روان است. "

" خدا به مردان و زنان مومن بهشت ها وعده داده است كه از زيرش نهرها روان است. "

/ 162