ترجمه الغدیر جلد 19

پندارى همو نبود كه با ديگران در " دار الندوه " گرد آمد و بر پيشنهاد ابو جهل اتفاق يافتند بر اين كه از هر قبيله اى جوانى چالاك و توانا بر گزينند و به هر يك تيغى بر ان بدهند تا به سراغ پيامبر خدا رفته يكباره وبا يك ضربه او را بزنند و بكشند يا هم او نبود كه در جنگ " احد " چهل " اوقيه " هر يك چهل و دو مثقال براى سپاه مشركان خرج كرد. يا او جز همان ابوسفيانى است كه دو هزار از حبشيان قبيله بنى كنانه را به مزدورى گرفت تا با آنان عليه پيامبر "ص" بجنگد و اين جز بسيج افراد عرب براى آن جنگ بود

پندارى همان نيست كه پيامبر خدا "ص" در جنگ " احد " در نماز صبح پس از ركعت دوم او را چنين لعنت فرستاد: " خدايا ابو سفيان را لعنت كن و صفوان بن اميه و حارث بن هشام را " يا همان نيست كه پيامبر خدا "ص" درهفت مورد او را لعنت
كرد و هيچ كسى نمى تواند منكر واقعيت آنها شود باين ترتيب:

1- روزى كه با پيامبر "ص" كه از مكه به طائف مى رفت تا قبيله ثقيف را به اسلام دعوت كند، بر خورد و با او گلاويز شد و دشنامش داده و بد گفت و او را دروغگوخواند و تهديدش كرد و درصدد بر آمد به حضرتش آسيب برساند و خدا و پيامبرش بر او لعنت فرستادند و سوء قصدش را خنثى ساختند.

2- روزى كه پيامبر "ص" به تعرض عليه كاروان كفار قريش كه از شام مى آمد پرداخت،و ابو سفيان كاروان را بگردانيد و به سوى راه ساحلى كج كرد و مسلمانان از پى اش نرفتند و پيامبر "ص" او را لعنت فرستاد و نفرينش كرد و به خاطر همين حادثه جنگ " بدر " بعدا در گرفت.

3- در " احد " وقتى ابو سفيان زير كوهسار قرار گرفت، و پيامبر "ص" بر فراز كوه بود، و او هى داد مى زد: " هبل " را بر آور. پيامبر خدا"ص" ده بار بر او لعنت فرستاد و هربار مسلمانان با او همصدا گشته لعنتش فرستادند.

4- روزى كه قبائل مشرك ومهاجم را همراه غطفان و يهود به جنگ مسلمانان آورد و پيامبر "ص" بر او لعنت فرستاد.

5- هنگامى كه همراه كفار قريش آمده راه بر پيامبر "ص" و مسلمانان كه عازم حج بودند بست، يعنى روز " حديبيه "، و بر اثر آن پيامبر "ص" بر او و همه سران كفار لعنت فرستاد و فرمود: همگى مورد لعنت اند و درميانشان كسى كه ايمان بياور باشد نيست. پرسيدند: اى پيامبر خدا آيا اميد مسلمان شدن به هيچ يك از آنان نمى رود و اگر اميد مى رود چگونه مورد لعنت قرار مى گيرند؟ فرمود: لعنت گريبانگير هيچيك از پيروانشان و توده رعايا نمى شود، اما سران و فرماندهان، هيچيك از آنها رستگار نمى شوند و از اثر لعنت نمى رهند.

6- در نبرد " جمل سرخ موى "

7- روزى كه در " عقبه " به كمين پيامر "ص" نشتند تا شترش را بر مانند و دوازده نفر بودند از جمله ابو سفيان.

اين موارد را امام حسن مجتبى سلام الله عليه- نواده پيامبر اكرم "ص"-


بر شمرده است.