ترجمه الغدیر جلد 19

14- ابن عساكر در تاريخش روايتى ثبت كرده است از طريق سعيد بن مسلمه بن اميه بن هشام بن عبد الملك بن مروان اموى از پسر عمر. عمر گويد: " پيامبر
خدا به اجتماع ما در رسيد يا به مسجد در آمد در حالى كه دست ابو بكر و عمر را گرفته بود، يكى در طرف راستش و ديگرى درطرف چپش. آنگاه فرمود: چنين در قيامت برانگيخته مى شويم. " اين را ترمذى روايت كرده است.

بدران كه تاريخ ابن عساكر را براى چاپ به اصطلاح تهذيب كرد، سند اين روايت را به منظور پوشاندن عيبناكى هائى كه در آن هست حذف كرده است و ندانسته كه ذكر سعيد بن مسلمه به تنهائى براى بروز عيبناكى و سستى اش كفايت مى نمايد. سند اين روايت چنانكه در " ميزان الاعتدال " آمده چنين است: از سعيد از اسماعيل بن اميه از نافع از پسر عمر. بخارى در تاريخش مى گويد: سعيد بن مسلمه از اسماعيل بن اميه، قابل تامل است. وى از جعفر بن محمد از پدرش از جدش روايات نامعلوم و نادرستى نقل مى كند. همچنين مى گويد: او زشت روايت است0 و ديگر بار مى گويد: سست روايت و زشت روايت است. دارقطنى مى گويد: او سست روايتى است قابل توجه. ابن حبان مى گويد: خطاهاى فاحش از او سرمى زند و جدا زشت روايت است.

اين رادارقطنى از طريق حارث بن عبد الله مدينى- مولى بنى سليم- از اسحاق بن محمد فروى اموى- مولى عثمان- از مالك از نافع از پسر عمر ثبت كرده است. آنگاه مى گويد: اين روايت، صحيح نيست و اين " حارث " سست روايت است. بر گفته اش مى افزائيم كه اسحاق اموى- از رجال سند اين روايت- را ابو داود به شدت " واهى " و سست خوانده است و گفته: هر گاه آن روايت را از مالك يحيى بن سعيد هم نقل كرده بود قابل پذيرش نبود. نسائى مى گويد: متروك است. و نيز مى گويد: " ثقه" و مورد اعتماد نيست. دارقطنى مى گويد: " ضعيف " است و بخارى از او روايت كرده و به همين جهت وى را سرزنش كرده اند. هم دارقطنى مى گويد: نمى توان او را رها كرد ساجى مى گويد: در او نرمى و سستى هست. از مالك احاديثى نقل كرده كه هيچ كس جز او نقل ننموده است. عقيلى
مى گويد: از مالك احاديث بسيارى نقل كرده كه قابل پيروى نيست. حاكم مى گويد: بر محمد "يعنى بخارى" عيب گرفته اند كه چرا روايات او را ثبت كرده است و به او طعنه زده اند.

15- ابن عساكر روايتى ثبت كرده است از طريق سليمان بن بلال بن ابى درداء عزيز بن زيد انصارى از پدرش كه " پيامبر "ص" را در حالى ديد كه ابو بكر در طرف راستش بود و عمر در طرف چپش، و فرمود: چنين خواهيم بود، بعد چون خواهيم مرد، آنگاه به همين سان برانگيخته خواهيم شد و سپس بدين گونه به بهشت در خواهيم آمد. "