لطفا منتظر باشید ...
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : خـداونـد بـه مـن وحـى فـرمـود كـه : اى برادر فرستادگان , اى برادر بـيم دهندگان ! به مردم خود هشدار ده كه تا وقتى نسبت به يكى از بندگان من به گردن خود مـظـلـمـه وحـقى دارند وارد هيچ يك از خانه هاى من نشوند , زيرا تا زمانى كه در پيشگاه من به نمازايستاده اند , آنان را لعنت مى كنم مگر اين كه آن مظلمه را رد كنند.
ـ امـام على (ع ) : بنگر كه با چه (جامه و لباسى ) نماز مى خوانى , اگر آن را از راه درست وحلال به دست نياورده باشى , نمازت پذيرفته نيست .
ـ امام سجاد(ع ) در پاسخ به سؤال از آنچه موجب قبولى نماز مى شود , فرمود : دوستى وولايت ما و بيزارى از دشمنان ما.
ـ امـام صـادق (ع ) : خـداى تـبـارك وتـعـالـى فـرمـوده است : من نماز كسى را مى پذيرم كه در بـرابـرعـظـمـت مـن فروتن باشد , به خاطر من نفس خود را از شهوتها باز دارد و روزش را با ياد مـن سـپـرى كـند و بر آفريدگان من بزرگى نفروشد و گرسنه را غذا دهد و برهنه را بپوشاند و بـه مـصـيـبـت ديـده رحـم كند و غريب را جا دهد , چنين كسى مانند خورشيد مى درخشد , در تاريكيهابراى او نورى قرار مى دهم , و در نادانى دانشى .
موانع پذيرفته شدن نماز
الف ـ نافرمانى و آزردن پدر و مادر.
ـ امـام صـادق (ع ) : هـر كـه بـه پدر و مادرخود , گرچه به وى ستم كرده باشند , با نگاه دشمنانه بنگرد , خداوند نمازش را نمى پذيرد.
ب ـ غيبت كردن .
ـ پيامبر خدا(ص ) : هر كه از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند , خداوند تعالى تا چهل شبانه روزنه نماز او را مى پذيرد و نه روزه اش را ,مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.
ج ـ سبك شمردن نمازومواظبت نكردن برآن .
ـ امام صادق (ع ) : به خدا قسم , (گاه )انسان پنجاه سال عمر مى كند و خداوند حتى يك نماز از او نمى پذيرد و چه چيزى گرانتر ازاين است .
نماز بخوانند از او نمى پذيرد چون آن را خفيف شمرده است .
نمى پذيرد پس چگونه چيزى را كه خوار شمرده شده است بپذيرد؟ .
د ـ شرابخوارى .
ـ پيامبر خدا(ص ) : كسى كه شراب بخورد ,تا چهل صبح نمازش به حساب آورده نمى شود.
ـ امـام صـادق (ع ) : نـماز كسى كه مسكر مى نوشد , تا چهل روز پذيرفته نمى شود مگر اين كه توبه كند.
ـ امـام باقر(ع ) : كسى كه شراب بنوشد و بر اثر آن مست شود , تا چهل روز نمازش پذيرفته نشود و اگر در اين مدت نمازش را ترك كند , به خاطر ترك نماز عذابش دو چندان مى شود.
كسى كه نمازش پذيرفته نمى شود
ـ پيامبر خدا(ص ) : هشت كس اند كه نمازشان پذيرفته نمى شود : بنده فرارى تا زمانى كه به سوى مـولايش برگردد و زن نافرمانى كه شوهرش از او ناراضى است و كسى كه زكات نمى دهدو كسى كـه وضـو نـمـى گيرد و دختر بالغى كه بدون روسرى نماز بخواند و پيشواى قومى كه با آنان نماز بـخـواند در حالى كه از او ناراضى هستند و آدم مست و كسى كه بول و غائط را به زور درخود نگه دارد.
نقش حضور قلب در پذيرش نماز
ـ پيامبر خدا(ص ) : خداوند نماز بنده اى را كه دلش با بدنش حضور ندارد , نمى پذيرد.
ـ امام سجاد(ع ) در حال نماز ردايش روى يك شانه اش افتاد و آن را مرتب نكرد.
علت را پرسيد.
همان مقدارى پذيرفته مى شود , كه با توجه قلبى همراه باشد.
ـ امـام عـلى (ع ) : هيچ يك از شما با حالت كسلى و خواب آلودگى به نماز نايستد و به خودش نيز فكر نكند , زيرا در پيشگاه پروردگار عزوجل خويش قرار دارد.نمازش نصيب است , كه با توجه قلبى او همراه باشد.
ـ امـام صـادق (ع ) : هـر كـه نماز گزارد و به نمازش رو كند و با خودش حرف نزند و در آن سهوو غفلت نكند , مادامى كه بنده به نماز رو دارد , خداوند به او رو مى كند.يا يك سوم آن يا يك چهارمش و يا يك پنجم آن به درگاه خدا بالا رود.از آن رو دسـتور داده شده است تا آن مقدار از نمازهاى واجب را كه پذيرفته نشده تكميل وجبران كند.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : (گـاه ) بـنده نمازمى خواند اما يك ششم و يك دهم آن هم برايش نوشته نمى شود , تنها آن مقدار از نماز بنده به حساب مى آيد كه با شناخت وتوجه همراه باشد.
رو كردن خدا به كسى كه به او رو كند
ـ پيامبر خدا(ص ) : هر گاه به نمازت ايستادى , با دل به خدا رو كن تا او نيز به تو رو كند.
ـ امام صادق (ع ) : دوست دارم كه مردمؤمن شما هرگاه به نماز واجب مى ايستد , با دل خويش به خداوند روكند و دلش را مشغول اموردنيا نگرداند , زيرا هيچ مؤمنى نيست كه در نمازش روى دل بـه خـدا كـند مگر اين كه خداوند نيزبه او توجه كند و خداوند عزوجل او را دوست بدارد و محبت دلهاى مؤمنان را نيز متوجه اوگرداند.
ـ هرگاه بنده به نماز ايستد , خداوند عزوجل به او توجه كند و پيوسته رو به او داشته باشد تاآن كه سه مرتبه متوجه اين سو و آن سو شود.
وى روى گرداند.
ـ چـون بـنـده بـراى نـمـاز خـود تـكـبيرة الاحرام گويد , خداوند به او توجه كند و فرشته اى بر وى گـمـارد كـه هـرچـه از قـرآن از دهـانـش خـارج مـى شـود , چنگ زند , پس , هرگاه روى گرداندخداوند نيز از رو بگرداند و او را به همان فرشته واگذارد.
