قرآن .
((آيـا كـسـى كه كردار بدش در نظرش آراسته شد و آن را نيكو ديد (همانند كسى است كه چنين نيست )؟
پس , خدا هركه را خواهد, گمراه سازد و هر كه را خواهد, راهنمايى كند.
بنابراين , نبايد كه جان تو به خاطر آنها دچار اندوه شود, خدا به كارهايى كه مى كنند آگاه است )).
ـ امام على (ع ) در فرمان استاندارى مصربه مالك اشتر,مى فرمايد:زنهارازخودپسندى و تكيه كردن بـه آن چـه كـه تو را به خودپسندى مى كشاند و شيفتگى به مدح و ستايش , زيرا اينها از مناسبترين فرصتهاى شيطان است تانيكى نيكوكاران را بر باد دهد.
ـ هيچ تنهايى وحشت انگيزتر از خودپسندى نيست .
ـ وحشتناكترين تنهايى , خودپسندى است .
ـ امام صادق (ع ): هيچ نادانيى زيانبارتراز خودپسندى نيست .
ـ امام على (ع ): خودپسندى , آفت بزرگى است .
ـ خودپسندى , كمبود را آشكار مى سازد.
ـ هيچ چيز مانند خودپسندى به خوبيها زيان نمى رساند.
ـ ميوه خودپسندى , دشمنى و كينه توزى است .
ـ امام صادق (ع ): يكى از روشهاى عيسى بن مريم گشت و گذار در شهرها بود.
از يـاران خـود كـه مـردى كـوتـه انـدام بـود و غـالبا با عيسى (ع ) همراهى مى كرد, براى سياحت بيرون رفت .
كوتاه قد چون ديد عيسى (ع ) از آب گذشت با يقين درست گفت : به نام خدا و بر روى آب حركت كرد تا به عيسى (ع ) رسيد.
رفت .
خودپسندى آفت خرد است
ـ امام على (ع ): خودپسندى , دشمن درستى و آفت خردهاست .
ـ خودپسندى انسان , يكى از حسودان خرد اوست .
ـ هركه به كردار خود مغرور شود,خردش آسيب بيند.
ـ از خود راضى بودنت , ناشى از تباهى خرد توست .
ـ آفت خرد, خودپسندى است .
ـ به خردهايتان خوشبين نباشيد, زيرا خطا ناشى از اعتماد كردن به آنهاست .
ـ خودپسند, خرد ندارد.
ـ خودپسندى , خرد را تباه مى كند.
ـ انتقاد كردن آدمى از خود, دليل استوارى خرد و نشانگر فراوانى فضل اوست , خودپسندى آدمى , دليل بر كمداشت او و نشانه سستى خرد اوست .
خودپسندى حماقت است
ـ امام على (ع ): خودپسندى , حماقت است .
ـ خودپسندى , در راس حماقت است .
ـ خودپسندى , سرآمد نادانى است .
ـ خودپسندى , نشانه حماقت است .
ـ امام صادق (ع ): هركه خودپسند باشد, نابود شود و هركه خود راى باشد نابود شود.
بن مريم (ع ) فرمود: من بيماران را مداوا كردم و به اذن خداوند شفايشان دادم .
پـيـس را بـه اذن خـدا بهبود بخشيدم , مردگان را معالجه نمودم و به اذن خدا زنده شان كردم و درصـدد مـعـالـجـه احـمـق بـرآمـدم امـا نـتـوانـسـتـم او را اصـلاح گـردانـم ! عـرض شـد:ــپ اى روح اللّه !احـمـق كيست ؟
فرمود: خودراى خودپسند, كسى كه همه فضايل را براى خودش قائل اسـت وعـيـبـى در خود نمى بيند و هر چه حق و حقوق است براى خودش مى داند و براى ديگران نسبت به خودحقى قائل نيست .
خودپسندى مايه نابودى است
ـ امام صادق (ع ): به هر كه خودپسندى راه يابد, نابود شود.
ـ امـام باقر(ع ): اما آن سه خصلت مهلك عبارتند از: فرمان بردن از بخل و آزمندى , پيروى ازهوا و هوس و خودپسندى .
ـ امام على (ع ): خودپسندى , مايه نابودى است و شكيبايى مايه سامان يافتن (كارها).
ـ پـيامبر خدا(ص ): چه كسى مى رود ببيند ابوجهل چه شد؟
ابن مسعود رفت و ديد دو پسرعفرا او را با ضربات شمشير به خاك افكنده اند.
ابـوجـهـل هـسـتى ؟
ابوجهل گفت : آيا روى مردى هستى كه او را كشتيد ـ يا گفت : مردمش او راكشتند ((7)) ـ ؟
كاش يك غير دهقان مرا مى كشت ((8)) !.
خودپسندى و پيشرفت نكردن
ـ امام على (ع ): خودپسندى , مانع پيشرفت و كمال است .
ـ امام هادى (ع ): خودپسندى , از دانشجويى باز مى دارد و به تحقير ديگران و جهل فرامى خواند.
ـ امـام على (ع ): هركه از نيكويى حالت خود دچار خودپسندى و غرور شود, از چاره انديشى درست در كار خود فروماند.
گناهى كه تو را ناراحت كند بهتر ازكار نيكى است كه دچار غرورت سازد
ـ امام صادق (ع ): آدمى گناهى مى كندو از آن پشيمان مى شود و سپس كار خوبى انجام مى دهد و خوشحال مى شود و بدين سبب ازآن حالتى كه داشت (پشيمانى از گناه ) دور مى افتد.
بماند, برايش بهتر از حالت سرورى است كه به اودست داده است .
ـ بـه امـام صـادق (ع ) عـرض شـد: آدمـى گـنـاهـى مـى كند و به سبب آن دچار ترس (از عذاب الـهـى )مـى شـود و بعد از آن كار خوبى انجام مى دهد و گونه اى خودپسندى او را فرا مى گيرد؟
حـضـرت فـرمـود: به سر بردن در همان حالت اولش يعنى ترسان بودن براى اوبهتراست از حالت غروروخودپسنديش .
ـ امام صادق (ع ): دو مرد وارد مسجد مى شوند يكى از آن دو عابد است و ديگرى فاسق , اماهنگامى كـه از مـسـجـد بيرون مى روند آن فاسق به صديق (مؤمن راستين ) تبديل شده است و آن عابد به فاسق .
همه اش در اين باره مى انديشد.
رو براى گناهان خود از خداوند طلب آمرزش مى كند.
ـ امـام على (ع ): خندان معترف به گناه خويش برتر است از گريانى كه (به سبب كثرت عبادت و اطاعت ) بر پروردگار خود بنازد.
ـ گـنـاهى كه بر اثر آن ناراحت شوى , نزد خدا بهتر از كار نيكى است كه تو را دچارخودپسندى و غرور كند.
ـ امـام رضـا(ع ): مردى از بنى اسرائيل خداى تبارك و تعالى را چهل سال عبادت كرد, اماعبادتش پذيرفته نشد.
نيست .
از عبادت چهل سال است .