نماز جماعت - میزان الحکمه جلد 7

نماز جماعت

ـ لقمان (ع ) در اندرز به فرزندش , گفت :نماز را با جماعت بخوان , گرچه روى نيزه باشد.

ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : دربـاره عـده اى ازمسلمانان كه براى نماز درمسجد كندى كردند, فرمود: عـده اى براى نماز در مسجدفراخوانده مى شوند (و تاخير مى كنند) , چيزى نمانده كه دستور دهيم قـدرى هـيـمـه جـمـع آورى و بـر درخـانـه هـاى آنها گذاشته شود و آتشى افروخته گردد و با خانه هايشان بسوزند.

ـ امام على (ع ) نيز در چنين موردى , فرمود: يا در نمازجماعت ما حاضر مى شوند, يا از ما دورشوند و در مجاورت هم نباشيم .

ـ امـام صـادق (ع ) : نـمـازى كه با جماعت خوانده شود, بيست و چهار بار برتر از نمازى است كه به تنهايى خوانده شود.

ـ پيامبر خدا(ص ) : هر كه پنج نماز را با جماعت بخواند , به او گمان نيك بريد.

ـ امام رضا(ع ) : نماز جماعت از آن رو وضع شده است تا اخلاص و توحيد و اسلام و عبادت خداوند آشـكار و هويدا باشند و شهرت يابند , زيرا اظهار اين امور حجتى است براى خداى يگانه بر مردمان شرق و غرب عالم , و نيز تا منافق و سبك شمارنده (نماز و دين ) آنچه را اقرار كرده و پذيرفته است به جاى آورد و اسلام (خود) را هويدا سازد و بر آن مواظبت نمايد و نيز تا شهادت دادنهاى مردم به مسلمان بودن يكديگر روا و ممكن باشد.

ايـنـهـا , نـماز جماعت موجب كمك كردن به يكديگر در راه نيكى و تقوا و باز داشتن از بسيارى از معاصى خداى عزوجل است .

ـ امام صادق (ع ) : جماعت و اجتماع كردن براى نماز بدين سبب قرار داده شده است تادانسته شود كـه چـه كسى نماز مى خواند و كه نماز نمى خواند چه كسى نماز را به وقتش مى خواندو كه آن را ضايع مى كند , اگر نماز جماعت نبود هيچ كس نمى توانست به صلاح و پاكى كسى شهادت دهد , زيـرا كـسى كه با جماعت نماز نخواند از نظر مسلمانان بى نماز است , چه رسول خدا(ص ) فرمود : نماز ندارد كسى كه بدون علت و عذرى , در مسجد با مسلمانان نماز نگزارد.

ـ اولـيـن نماز جماعتى كه خوانده شد به اين صورت بود كه رسول خدا(ص ) با امير المؤمنين على بن ابى طالب (ع ) در حال نماز بود كه ابو طالب و جعفر بر او گذشتند.

عمويت نماز بخوان .

نماز جلوتر رفت و ابو طالب با خوشحالى برگشت .

جماعت خوانده شد.

ـ امام باقر(ع ) : جهنى خدمت پيامبر(ص )رسيد و عرض كرد : اى رسول خدا! من در صحرا بازن و فرزندان و غلامانم به سر مى برم و (موقع نماز) اذان مى گويم و مى ايستم و با آنها نمازمى گزارم .

غلامانم در پى آوردن آب مى روند و من مى مانم و زن و فرزندانم .

مى گويم و مى ايستم و با آنها نماز مى گزارم .

آرى .

همسرم تنها مى مانيم .

جماعت حساب مى شود؟

فرمود : آرى .

كـارهـايـش مـى رود و مـن تنها مى مانم واذان مى گويم و مى ايستم و نماز مى خوانم آيا نماز من تنهاجماعت است ؟

حضرت فرمود : آرى , مؤمن به تنهايى نيز جماعت است .

آنچه امام جماعت بايد رعايت كندوكسى كه بيشتر شايسته امامت است

ـ امـام على (ع ) هنگامى كه محمد بن ابى بكررا به فرماندارى مصر گماشت , به او چنين سفارش فرمود : به نمازت بنگر كه چون است , زيراتو امام (پيشنماز) مردم خود هستى .

ونـاقـص بـرگـزارش نـكـنـى , زيـرا هـر پيشنمازى براى مردمى نماز گزارد و در نماز آنها كم و كاستى باشد , گناهش به گردن اوست واز نمازآنهاچيزى كم نمى شود.

مراقبت نما , تا تو نيز همانند پاداش آنها را داشته باشى و اين از ثواب آنها چيزى نمى كاهد.

ـ در نـامـه خـود بـه اشـتر , مى فرمايد : و چون براى مردم به امامت نماز ايستى نه چندان با طول وتـفـصـيـل بـرگـزار كن كه مردم از نماز جماعت خسته و گريزان شوند و نه (با فرو گذاردن واجـبـات و آداب و شـرايـطش ) آن را ضايع گردان , زيرا در ميان كسانى كه با تو نماز مى خوانند افرادبيمار و گرفتار نيز هستند.

چگونه با آنها نماز بگزارم ؟

فرمود : همچون ناتوان ترينشان نماز بگزار و با مؤمنان مهربان باش .

ـ در نـامه خود به فرمانداران شهرها , مى نويسد:باآنان همچون نمازناتوان ترينشان نمازبگزاريد و در نماز فتنه جو مباشيد.

ـ امام صادق (ع ) : وقتى تنها باشى سه تكبير كافى است و هرگاه پيشنماز باشى , يك تكبير كفايت مى كند , زيرا در ميان مامومين افراد نيازمند و گرفتار و ناتوان و سالخورده نيز وجود دارند.

ـ در پاسخ به اين سؤال كه چه كسى براى امامت جماعت شايسته تر است , فرمود : رسول خدا(ص ) فرمود : پيشنمازى مردم را كسى به عهده گيرد كه قرآن خوان تر (يا قرائتش بهتر)باشد , اگر در قـرائت يـكـسان بودند آن كه در هجرت مقدمتر است , پيشنماز شود و اگر در هجرت نيز يكسان بـودنـد آنكه سنش بيشتر است به عهده گيرد , اگر همسن بودند آن كه به سنت داناتر و در دين فقيه تر است ,امامت كند.

صاحب نفوذى در قلمرو نفوذش .

نماز 3 ((نماز شب )).

فضيلت نماز شب

قرآن .

((و پاسى از شب را زنده بدار تا براى تو (به منزله )نافله اى باشد.

(((اينانند) شكيبايان و راستگويان و فرمانبران و انفاقگران و آمرزش خواهان در سحرگاهان )).

((پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند.

نيكوكاران بودند و اندكى از شب را مى خفتند و در سحرگاهان آمرزش مى خواستند)).

((پهلوهايشان از بسترها دورى مى كند , پروردگارشان را از روى بيم و طمع مى خوانند و از آنچه روزيشان كرده ايم انفاق مى كنند.

((و در پاسى از شب و به هنگام ناپديد شدن ستارگان , تسبيح گوى او باش )).

((و پاره اى از شب را در برابر او سجده كن و شب (هاى ) دراز او را به پاكى بستاى )).

((قطعا برخاستن شب , رنجش بيشتر و گفتار (در آن هنگام ) راستين تر است )).

ـ پيامبر خدا(ص ) در سفارش به على (ع )فرمود : بر تو باد به نماز شب .

چهار بار تكرار فرمود.

ـ به على (ع ) , فرمود : اى على ! مؤمن از سه چيز شاد مى شود : ديدار برادران , افطار كردن ازروزه و عبادت آخر شب .

ـ جبرئيل پيوسته مرا به شب زنده دارى سفارش مى كرد , تا جايى كه گمان بردم بهترين افراد امت من شبها را هرگز نخواهند خوابيد.