لطفا منتظر باشید ...
ـ امـام صـادق (ع ): خداى تبارك و تعالى فرموده است : اى بندگان راستين من ! در دنيا به عبادت من متنعم شويد, زيرا كه در آخرت به وسيله آن متنعم مى گرديد.
ـ پيامبر خدا(ص ): برترين مردم كسى است كه عاشق عبادت شود, پس , دست در گردن آن آويزد و از صـمـيم دل دوستش بدارد و با پيكر خود با آن در آميزد و خويشتن را وقف آن گرداند, و او را باكى نباشد كه دنيايش به سختى گذرد يا به آسانى .
ـ بهترين كار و سرگرمى عبادت است .
ـ امـام عـلـى (ع ): پـس بترسيد از خدايى كه با پند خويش به شما سود رسانده و با رسالتش (كه از طريق پيامبران به شما ابلاغ كرده ) شما را اندرز داده و با نعمتهايش بر شما منت نهاده است .
عبادت او رام سازيد و حق طاعتش را به جاى آوريد.
ـ عبادت , رستگارى است .
ـ برترى بزرگان (به ) نيكويى عبادت است .
ـ هرگاه خداوند بنده اى را دوست بدارد, نيكويى عبادت را در دل او افكند.
ـ استمرار عبادت , دليل دستيابى به سعادت است .
ـ در خلوت عبادت خدا, گنجهاى سود است .
ـ هيچ تقرب جوينده اى , به چيزى چون عبادت خدا, به او نزديك نشد.
حكمت عبادت
ـ امام رضا(ع ) در توضيح علت عبادت , مى فرمايد: تا اين كه مردم ياد خدا را فراموش نكنندو آداب او را وانگذارند و از اوامر و نواهى او غافل نشوند, زيرا درستى و قوام آنان در اين است .
خود را وقف عبادت كردن
ـ پيامبر خدا (ص ) : پروردگارتان مى فرمايد: اى فرزند آدم ! خود را براى عبادت من فارغ گردان تا دلت را پر از بى نيازى كنم و دستانت راآكنده از روزى سازم .
را از گرفتارى مى آكنم .
ـ امام صادق (ع ): در تورات نوشته شده است : اى فرزند آدم ! خود را براى عبادت من فارغ گردان تا دلـت را از ترس (از خودم ) بياكنم , اگر خود را براى عبادت من فارغ نسازى , دلت را ازاشتغال به دنـيـا انـبـاشـتـه مـى كنم و آن گاه در نياز را به رويت نبندم و تو را به آن چه در طلب آن هستى واگذارم .
ـ در تـورات نـوشـتـه شده است : اى پسر آدم ! خودت را وقف عبادت من كن تا دلت را ازبى نيازى آكـنـده سـازم و تـو را به خواسته ات وانگذارم , و بر من است كه در نيازمندى را به روى تو ببندم و دلت را از ترس بياكنم .
دنيا پر كنم , سپس در نياز را به رويت نبندم و تو را به خواسته ات واگذارم .
ـ پـيـامـبـر خدا(ص ): خود را براى طاعت خدا و عبادت او فارغ سازيد, پيش از آن كه گرفتارى و بلايى به شما رسد كه از عبادت بازتان دارد.
تفسير عبادت
ـ امام صادق (ع ) در پاسخ به اين پرسش كه عبادت چيست , فرمود: داشتن حسن نيت در طاعت از چهره هايى كه از طريق آنها خداوند اطاعت مى شود (مقصود امام معصوم است ).
ـ در حـديـث معراج آمده است : اى احمد! آيا مى دانى كه بنده چه وقت مرا بندگى مى كند؟
عرض كرد: نه , اى پروردگار.
هـرگاه هفت خصلت در او فراهم آيد: پارسايى و ورعى كه مانع او از حرامها شود و سكوتى كه او را از سـخنان بيهوده باز دارد و ترسى كه هر روز برگريه او بيفزايد و شرمى كه در خلوت وتنهايى از مـن داشـتـه باشد و خوردن به اندازه ضرورت و دنيا را ناخوش دارد چون من آن راناخوش دارم و نيكان را دوست بدارد چون من آنان را دوست مى دارم .
ـ امام رضا(ع ): سر آغاز عبادت خداى تعالى , شناخت اوست و ريشه شناخت خدا يگانه دانستن او.
حقيقت بندگى
ـ امام صادق (ع ) در پاسخ به پرسش ازحقيقت بندگى , فرمود: حقيقت بندگى سه چيز است : اين كـه بـنـده در آن چـه خداوند به او عطافرموده است براى خود مالكيتى قائل نباشد, زيرا بندگان مالك چيزى نيستند, مال را متعلق به خدا مى دانند و آن را هرجا كه خداى تعالى فرمان داده است به مصرف مى رسانند.
خـود تـدبـيـر و چـاره انـديـشى نمى كند و تمام اشتغالش به چيزهايى است كه خداى تعالى او را به انجام آنها فرمان داده يا از آنها باز داشته است اين نخستين درجه پرهيزگاران است .
ـ امـام عـلـى (ع ): بـندگى در پنج چيز است : اندرون از طعام تهى داشتن , قرآن خواندن , شب را به عبادت گذراندن و زارى كردن (به درگاه خداوند) هنگام صبح و گريستن از ترس خدا.
نقش عبادت در تكامل
قرآن .
((و چون پروردگارت به فرشتگان گفت : من در زمين جانشينى مى آفرينم , گفتند: آيا در زمين كـسـى را مـى آفـريـنى كه در آن فساد و تباهى كند و خونها را بريزد و حال آن كه ما به ستايش تو تسبيح مى گوييم و تو را تقديس مى كنيم ؟
گفت : من چيزى را مى دانم كه شما نمى دانيد)).
((من جن و انس را نيافريدم , مگر براى اين كه مرا بندگى كنند)).
ـ مـصباح الشريعه : امام صادق (ع )فرمود: عبوديت گوهرى است كه باطن آن ربوبيت است , پس , آن چه در عبوديت نيست شود درربوبيت يافت گردد و آن چه در ربوبيت مخفى بماند در عبوديت به دست آيد.
ـ روايت شده كه خداى تعالى در يكى از كتابهاى خود مى فرمايد: اى فرزند آدم ! من زنده اى هستم كه هرگز نمى ميرم , از فرمانهاى من اطاعت كن تا تو را زنده اى قرار دهم كه هرگز نميرى .
اى فرزند آدم ! من به هر چه بگويم : هست شو, هست مى شود.
را چنان قرار دهم كه به هر چه بگويى : هست شو,هست شود.
ـ امام على (ع ): هركه شرايط بندگى رابه جاى آورد, سزاوار آزادى شود.
نقش شناخت در عبادت
ـ امام رضا(ع ): آغاز بندگى خدا, شناخت اوست .
ـ امـام عـلـى (ع ): شـنـاخـت خـدايـى را كـه مـى پـرسـتـيد در جانهاى خود جاى دهيد تا خم و راست شدنهايتان براى عبادت كسى كه مى شناسيدش , شما را سود دهد.
ـ در عبادتى كه با شناخت توام نباشد, خيرى نهفته نيست .
ـ عبادتى كه همراه با آگاهى نباشد, ارزشى ندارد.
ـ امام سجاد(ع ): هيچ عبادتى جز با شناخت ارزش ندارد.
نقش يقين در عبادت
ـ پيامبر خدا(ص ): هيچ عبادتى جز با يقين ارزش ندارد.
ـ امام على (ع ) چون صداى عبادت شبانه و تلاوت قرآن مردى از حروريه (خوارج نهروان ) را شنيد, فرمود: خوابى كه بايقين همراه باشد, بهتر از نمازى است كه با شك توام باشد.
آداب عبادت
قرآن .
((هيچ عملى نمى كنيد جز اين كه وقتى دست به آن مى زنيد, ما بر شما گواه و ناظريم )).
ـ پيامبر خدا(ص ): خدا را چنان عبادت كن كه گويى او را مى بينى , زيرا اگر تو او را نمى بينى اوتو را مى بيند.
ـ خـدا را بـنـدگـى كن و هيچ چيزى را شريك او مگردان و براى خدا چنان كاركن كه گويى او رامى بينى .
ـ احسان اين است كه خدا را چنان عبادت كنى كه گويى او را مى بينى , زيرا اگر تو او رانمى بينى او كه تو را مى بيند.
ـ امـام صـادق (ع ) ـ درباره داستان يوسف و زليخا ـ : چون زليخا آهنگ يوسف كرد و يوسف آهنگ زليخا, زليخا گفت : اندكى درنگ كن .
هنگام يوسف به ياد خدا افتاد و دانست كه خداوند او را مى بيند, لذا از زليخا گريخت .
ـ در خـبـرى ديگر, امام باقر(ع )فرمود: يوسف به زليخا گفت : چه كردى ؟
زليخا گفت : روى بت پارچه اى انداختم , زيرا خجالت مى كشم كه ما را ببيند.
از پروردگارم شرم نكنم ؟ .
ـ امام صادق (ع ) درباره آيه ((هيچ عملى نمى كنيد جز اين كه وقتى دست به آن مى زنيد ما برشما گواه و ناظريم )), فرمود: رسول خدا(ص ) هرگاه اين آيه را مى خواند بشدت مى گريست .
