صدا - میزان الحکمه جلد 7

ـ امـام صـادق (ع ) : هـر كه از مصيبتى كه به برادرش مى رسد شاد شود, از دنيا نرود تا آن كه خود گرفتار گردد.

صدا

نهى از بلند كردن صدا

قرآن .

((در راه رفتنت معتدل باش و صدايت را آهسته ساز,كه زشت ترين صداها بانگ خران است )).

((اى كـسانى كه ايمان آورده ايد! صداى خود را از صداى پيامبر بلندتر نكنيد و با او به صداى بلند سخن مگوييد,همانند بلند گفتن برخيتان با برخى ديگر , مبادا بى آن كه بدانيد اعمالتان تباه شود .

صدايشان را پايين مى آورند همانانند كه خدا دلهايشان را به پرهيزگارى آزموده و آنان را آمرزشى و اجرى بزرگ است )).

ـ پيامبر خدا(ص ) : خداوند صداى آهسته را دوست دارد و صداى بلند را دشمن مى دارد.

ـ امام على (ع ) : پايين آوردن صدا و فروانداختن نگاه و راه رفتن ميانه , از نشانه هاى ايمان وحسن ديندارى است .

ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : خـداونـد مـردانـى را كه با صداى بلند سخن مى گويند , ناخوش دارد و صداى آهسته را دوست مى دارد.

ـ امـام عـلـى (ع ) : سه چيز از نشان رادمردى است : فروهشتن نگاه , پايين آوردن صدا و راه رفتن ميانه .

ـ حـسن بصرى : پيامبر(ص ) بلند كردن صدا را در سه جا ناخوش مى داشت : در نزد جنازه ,هنگام رويارو شدن دو لشكر و موقع خوانده شدن قرآن .

ـ پـيـامبر خدا(ص ) در سفارش به ابوذر فرمود : اى اباذر! نزد جنازه ها و هنگام جنگ و وقتى قرآن خوانده مى شود , صدايت را پايين بياور.

ـ امـام عـلى (ع ) به ياران خود در هنگام جنگ مى فرمود : صداها را بميرانيد , كه اين كار سستى را بيشتر مى زدايد.

صوفيه .

صوفيه

ـ پيامبر خدا(ص ) : در آخرالزمان مردمى خواهند بود , كه در تابستان و زمستان پشمينه مى پوشند و معتقدند كه با اين كار بر ديگران برترى دارند.

لعنت مى كنند.

ـ در آخـرالزمان مردمى مى آيند كه به مساجد مى آيند و حلقه وار مى نشينند و ذكرشان دنيا ودنيا دوستى است .

ـ در آخـرالزمان مردمى خواهند بودكه حلقه حلقه در مساجد مى نشينند , امام آنان دنياست , پس با آنان منشينيد.

ـ مسعدة بن صدقه : سفيان ثورى بر حضرت صادق (ع ) وارد شد.

سفيد , مانند پوست نازك درون تخم مرغ , پوشيده است .

شما نيست .

شرط آن كه بر سنت و حق بميرى و بر بدعت جان ندهى , براى دنيا و آخرت تو بهتر است .

تـو خـبـر مـى دهـم كـه رسـول خـدا(ص ) در زمـانه اى تنگدست و قحطى زده به سر مى برد, اما هـرگـاه دنـيـا روى خـوش نـشـان دهـد, سـزاوارتـريـن مـردم آن بـه آن نـيـكـانش هستند نه نابكارانش ,مؤمنانش هستند, نه منافقانش و مسلمانانش هستند, نه كافرانش .

گرفتى , به خدا سوگند از زمانى كه فهميده شده ام هيچ بامى و شامى بر من نيامد كه خدا را در مال من حقى باشد و دستور داده باشد آن را ادا كنم مگر اين كه ادا كرده ام .

روزه

وجوب روزه

قرآن .

((اى كـسانى كه ايمان آورده ايد! روزه بر شما مقررشده است , همچنان كه بر پيشينيان شما مقرر شده بود , شايد كه پرهيزگار شويد)).

ـ امـام صـادق (ع ) : روزه ماه رمضان را خداوند بر هيچ يك از امتهاى پيش از ما واجب نكرد(راوى مـى گـويد :) عرض كردم : پس آيه ((اى كسانى كه ايمان آورده ايد! همچنان كه برپيشينيان شما مـقـرر شده بود)) چه مى شود؟

حضرت فرمود : خداوند روزه ماه رمضان را فقط برپيامبران واجب كـرده بود , نه بر امتها , اما به وسيله آن , اين امت را (بر امتهاى گذشته ) فضيلت داد و روزه آن را بر رسول خدا(ص ) و بر امت او واجب فرمود ((2)) .

ـ امـام سـجـاد (ع ) , در دعـاى وداع بـا ماه رمضان , عرض مى كند : سپس به وسيله اين ماه , ما را بـرساير امتها ترجيح دادى و با فضيلت آن , ما و نه پيروان ديگر آيينها , را برگزيدى , پس به فرمان تو روز آن را روزه گرفتيم و به يارى تو , شبش را به عبادت گذرانيديم .

فضيلت روزه

ـ امام صادق (ع ) : خداى تبارك وتعالى مى فرمايد : روزه از من است و پاداش آن را من مى دهم .

ـ رسول خدا (ص ) : خداى تبارك و تعالى فرمود : هر كارى كه فرزند آدم مى كند, از آن اوست مگر روزه كه از من است و پاداش آن را من مى دهم .

حكمت وجوب روزه

ـ امـام صـادق (ع ) : عـلت روزه گرفتن آن است كه به سبب آن توانگر و تهيدست برابر شوند , زيرا تـوانـگـر رنج گرسنگى را نمى داند, تا به تهيدست رحم كند, چرا كه توانگر هرگاه چيزى بخواهد مى تواند آن را فراهم آورد.

عـزوجل خواست تا ميان آفريدگانش برابرى (و همدردى ) ايجاد كند و رنج گرسنگى و سختى را به توانگر بچشاند, تا بر ناتوان دل بسوزاند و به گرسنه رحم كند.

ـ امام رضا(ع ) در بيان علت وجوب روزه , مى فرمايد : تا مردم رنج گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نيازمندى خود در آخرت پى برند و روزه دار بر اثر گرسنگى و تشنگى كه به او مى رسد, خاشع و ذلـيل و فروتن و ماجور وطالب رضا و ثواب خدا و عارف و صابر باشد و بدين سبب مستوجب ثواب شود.

كـه روزه مـوجب خوددارى از شهوات است , نيز تا روزه در دنيا پندگوى آنان باشد و ايشان رادر راه انـجام تكاليفشان رام و ورزيده كند و راهنماى آنان باشد , در رسيدن به اجر و به اندازه سختى تـشنگى و گرسنگى كه نيازمندان و مستمندان در دنيا مى چشند , پى ببرند و در نتيجه ,حقوقى را كه خداوند در داراييهايشان واجب فرموده است , به ايشان بپردازند.

ـ فاطمه زهرا(ع ) : خداوند روزه را براى استوارى اخلاص , واجب فرمود.

ـ امام عسكرى (ع ) در پاسخ به پرسش از علت واجب شدن روزه , فرمود : تا توانگر دردگرسنگى را بچشد و در نتيجه , به نيازمند كمك كند.

ـ امـام حـسـيـن (ع ) نـيـز در هـمين باره , فرمود : تا توانگر رنج گرسنگى را بچشد و در نتيجه , به مستمندان رسيدگى و بخشش كند.

ـ امام باقر(ع ) : روزه و حج , آرامبخش دلهاست .

ـ پـيـامـبر خدا(ص ) : بر شما باد به روزه گرفتن كه آن رگها را مى برد (شهوت را كم مى كند) و سرمستى را مى برد.

ـ روزه روده را باريك مى كند , گوشت را مى ريزد و از گرماى سوزان دوزخ دور مى گرداند.

ـ امام على (ع ) : خداوند روزه رابراى آزمودن اخلاص بندگان , واجب كرد.

ـ خـداونـد بندگان مؤمن خود را به وسيله نمازها و زكاتها و جديت در روزه دارى روزهاى واجب (رمـضان ) براى آرام كردن اعضا و جوارح آنان و خشوع ديدگانشان و فروتنى جانهايشان و خضوع دلهايشان , حفظ مى كند.