پيام داد سگ گله را، شبى گرگى مرا بخشم مياور، كه گرگ بدخشم است جواب داد، مرا با تو آشنائى نيست من از براى خور و خواب، تن نپروردم مرا گران بخريدند، تا بكار آيم مرا قلاده بگردن بود، پلاس به پشت عنان نفس، ندادم چو غافلان از دست گرفتم آنكه فرستادم آنچه ميخواهى هراس نيست مرا هيچگه ز حمله ى گرگ هزار بار گريزاندمت به دره و كوه شبان، بجرات و تدبيرم آفرينها خواند رفيق دزد نگردم بحيله و تلبيس درستكارم و هرگز نمانده ام بيكار مرا نكشته، بغل درون نخواهى شد جفاى گرگ، مرا تازگى نداشت، هنوز دو سال پيش، بدندان دم تو بركندمدكان كيد، برو جاى ديگرى بگشاى دكان كيد، برو جاى ديگرى بگشاى
كه صبحدم بره بفرست، ميهمان دارم درون تيره و دندان خون فشان دارم كه رهزنى تو و من نام پاسبان دارم هميشه جان بكف و سر بر آستان دارم نه آنكه كار چو شد سخت، سر گران دارم چه انتظار ازين پيش، ز اسمان دارم كنون بدست توانا، دو صد عنان دارم ز خود چگونه چنين ننگ را نهان دارم هراس كم دلى بره ى جبان دارم هزارها سخن، از عهد باستان دارم من اين قلاده ى سيمين، از آنزمان دارم كه عمرهاست بكوى وفا مكان دارم شبان گرم نبرد، پاس كاروان دارم دهان من نتوان دوخت، تا دهان دارم سه زخم كهنه به پهلو و پشت و ران دارم كنون ز گوش گذشتي، چنين گمان دارمفروش نيست در آنجا كه من دكان دارم فروش نيست در آنجا كه من دكان دارم
لطفا منتظر باشید ...
