شهادت - مروری بر زندگانی پیامبر و امامان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مروری بر زندگانی پیامبر و امامان - نسخه متنی

حسن قاسمیان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

يـكـى از ايـن سـنـگـرهـا، سـنـگـر (بـحـث و مـنـاظـره ) بـود. امـام (ع ) در اين موضوع ، روش پدر بـزرگـوار خـويـش را دنـبـال كـرد. مـاءمون با هدف شكستن موقعيت علمى و فرهنگى اش ، در آغاز دوران امـامـت آن امـام (ع )، دوبـار جـلسه مناظره علمى ترتيب داد. روزى مجلسى با حضور شمارى بـسـيـار از عـبـاسـيـان و رجـال و شـخـصـيـت هاى دربارى ترتيب داد و (يحيى بن اكثم ) ـ قاضى القضات وقت ـ را واداشت تا بر امام (ع ) مساءله هايى علمى مطرح كند. او با كوشش تمام مساءله هـايـى فـراهـم آورد و در روز مـوعـود بر امام مطرح ساخت . نخستين مساءله اين بود كه هركس ‍ در حال احرام شكار كند، حكمش چيست ؟ امـام (ع ) در پـاسـخ فـرمود: آيا در داخل حرم بوده يا خارج ، از حرمت اين كار آگاه بوده يا خير؟ بـه عـمـد كـشته يا به سهو؟ عبد بوده يا آزاد؟ صغير بوده يا كبير؟ صيد، پرنده بوده يا غير پرنده و...؟ يحيى بن اكثم از اين كه امام (ع ) مطلب را چنين عالمانه تشريح مى كند، متحير ماند و در چهره اش آثـار شـكـسـت نمودار شد و زبانش به لكنت افتاد؛ چنان كه ديگر نتوانست چيزى بگويد. بدين سان ، حاضران ، به توانايى علمى امام (ع ) و شكست (قاضى القضاة ) پى بردند.(173)

شهادت

پـس از درگـذشـت مـاءمـون ، در سـال 218 هجرى ، برادرش معتصم به جاى او نشست . او نيز در بـرابر امام جواد(ع ) همان سياست خصمانه ماءمون را پيش گرفت . چون از فعاليت هاى امام (ع ) در مـديـنـه بيمناك شد، در سال 220 هجرى ، امام (ع ) را به زور از مدينه به بغداد آورد تا از نزديك مراقبش باشد.

مـعـتصم ، خليفه ستمگر عباسى ، سرانجام منظور پليد خود را عملى ساخت و امام جواد را كه هنوز بـيـش از بـيـسـت و پـنـج سـال از عـمـر شـريـفـش نـگـذشـتـه بـود، در آخـر ذى القـعـده هـمـان سال ، كه او را به بغداد فراخوانده بود، مسموم و شهيد كرد.(174) پيكر پاك آن حضرت را در كـنـار جـد گـرامـى اش ، امـام مـوسى بن جعفر(ع ) به خاك سپردند و هم اكنون مزار اين دو امام بزرگوار به (كاظمين ) معروف است .

خلاصه درس

هـشـتـمـيـن امـام شـيـعـيـان ، امـام رضـا(ع )، روز يـازده ذى القـعـده سـال 148 هجرى چشم به جهان گشود. نام مباركش ، (على ) و مشهورترين لقبش ، (رضا) است . آن حـضـرت داراى چـنـان عظمت و شخصيتى علمى بود كه حتى ماءمون ، بارها به آن اعتراف كرد. امام (ع ) در سن سى و پنج سالگى عهده دار امامت شد و بى پروا به ارشاد و هدايت امت پرداخت . مـاءمـون ، خـليـفـه عـبـاسـى ، بـراى رهـايـى از مـشـكـلات و جـلب افـكار عمومى به سوى خود، ولايتعهدى را به آن حضرت تحميل كرد، ولى پس از آن كه از محبوبيت روزافزون امام رضا(ع ) بيمناك شد، آن حضرت را مسموم كرد و به شهادت رسانيد.

نـهـمـين امام معصوم ، حضرت محمدتقى (ع )، در سال 195 هجرى ، چشم به جهان گشود. از آن جا كه آن حضرت مصداق كامل بخشندگى و كرامت بود، لقب (جواد) را به او دادند. آن حضرت در سن هشت يا نه سالگى عهده دار مقام امامت و رهبرى امت گشت . با اين كه امام جواد(ع ) به صورت هاى گوناگون زير نظر جاسوسان دستگاه خلافت بود، تا حد امكان در سنگر مبارزه هاى سياسى ، اجـتـمـاعـى ، فـرهـنگى و جلسات مناظره ، تلاش كرد و سرانجام به دست معتصم ، خليفه ستمگر عباسى ، به شهادت رسيد.

پرسش

1 ـ عظمت و شخصيت اخلاقى و علمى ممتاز امام رضا(ع ) را توضيح دهيد.

2 ـ مـاءمـون ، خـليـفـه عـبـاسـى ، از پـيـشـنـهـاد ولايـتـعـهـدى بـه امـام رضـا(ع ) چـه هـدفـى را دنبال مى كرد؟

/ 52