شهادت امام عسكرى (ع ) - مروری بر زندگانی پیامبر و امامان نسخه متنی

ب ـ زمينه سازى براى حل مساءله غيبت حضرت مهدى (عج )
از آن جـا كـه امـام عـسـكـرى (ع ) مـى دانست مشيّت الهى بر غيبت فرزند عزيزش تعلق مى گيرد. كـوشـيـد
تـا مـسـاءله غـيـبـت آن حـضـرت را در زمـان حـيـات خـود حـل كـنـد و افـكـار عـمـومـى را بـراى
پذيرش حادثه اى مهم كه تا آن زمان سابقه نداشت ، آماده سازد.
البـتـّه روايـاتـى مـعـتبر كه از پيامبر اكرم (ص ) و ائمّه معصومين : درباره غيبت دوازدهمين پيشوا
رسيده بود، زمينه را براى پذيرش اين امر مهمّ آماده كرده بود. ولى دشوارترين رسالتى كه امـام حـسـن
عسكرى (ع ) برعهده داشت ، اين بود كه مسلمانان را آگاه كند كه زمان غيبت فرا رسيده اسـت و فـرزنـد
بـزرگـوارش ، مـصـداق آن روايـات و هـمـان قـائم آل محمّد(ص ) است .
از ايـن رو، امـام حـسـن عـسـكـرى (ع ) تـمـام تـلاش خـود را بـه كـار بـرد تـا از تـزلزل عـقـيـده و
ايـمـان مـردم جـلوگـيـرى و اذهـان عـمومى را براى پذيرش اين مطلب آماده كند. فعاليت هاى آن حضرت در
تحقق بخشيدن به اين هدف ، به دو بخش تقسيم مى شود:
1 ـ حـفـظ و نـگهدارى و پنهان داشتن فرزند خود از چشم مردم و نشان دادنش به خواص . امام (ع ) افزون بر
اين ، ارتباط خود را نيز با مردم محدود كرد و تنها با شمارى خاص مرتبط بود و از طريق مكاتبه و تعيين
نماينده ، با شيعيان رابطه برقرار مى كرد تا بدين وسيله ، با غيبت امام به يكباره از هم نپاشند.
2 ـ تـبيين و تشريح موضوع غيبت و (انتظار فرج ) در اذهان مسلمانان . آن حضرت اين موضوع را از گذر
بيانيّه ها، اعلاميه ها و نامه هاى مختلف تبيين مى كرد.(186)

شهادت امام عسكرى (ع )

خـلفاى عباسى مى دانستند كه جانشينان پيامبر(ص )، دوازده نفرند و دوازدهمين آنان پس از غيبت ، ظـهور
خواهد كرد و بساط ظلم و ستمگرى را برخواهد پيچيد. از اين رو، معتمد عباسى ، به شدت از امـام عـسـكـرى
(ع ) مراقبت مى كرد و جاسوسانى تحت عنوان پزشك معالج يا خدمتكار، در خانه امـام گـمـاشـتـه بـود تا
زندگى امام (ع ) را از نزديك زير نظر بگيرند و دريابند كه آيا امام صاحب فرزندى ذكور هست يا نه .
سـرانـجـام ، مـعـتمد، كه مى ديد توجه مردم روز به روز به امام (ع ) بيشتر مى شود و مراقبت و زنـدان
اثـرى معكوس ‍ دارد، تصميم به قتل امام (ع ) گرفت و آن حضرت را پنهانى مسموم كرد. امـام (ع ) پـس از
هـشـت روز بـسـتـرى شـدن در هـشـتـم مـاه ربـيـع الاول سـال دويـست و شصت هجرى به سراى جاويد شتافت
و در كنار پدر گرامى اش در سامراء به خاك سپرده شد.(187)

خلاصه درس

دهـمـيـن پـيـشـواى شـيـعـيـان ، در سـال 212 هـجـرى بـه دنيا آمد. نام مبارك آن حضرت ، (على ) و
مـشـهـورترين لقبش ، (نقى ) و (هادى ) و كنيه اش (ابوالحسن ) است . آن حضرت چون نياكان خود اسوه اخلاق و
فضايل انسانى و از دانشى گسترده و جامع برخوردار بود. امام دهم (ع )، در حدود هشت سالگى عهده دار امامت
شد. دوران امامتش ، پر التهاب و خفقان آور بود و بدرفتارى دستگاه حـكـومـت بـا خـانـدان عـلى (ع ) بـه
اوج خـود رسـيده بود. آن حضرت براى نشر فرهنگ و معارف اسـلامـى ، فعاليت هاى سياسى و علمى و اجتماعى
چشمگيرى داشت و در مبارزه با دستگاه جور، از هيچ تلاشى فروگزار نكرد و سرانجام در سال 254 هجرى به دست
(معتز) به شهادت رسيد.
يازدهمين امام معصوم (ع )، در سال 232 هجرى در مدينه چشم به جهان گشود. نام آن بزرگوار، (حـسـن )،
كـنـيـه اش (ابـومـحـمـّد) و مـشـهـورتـريـن لقـبـش (عـسـكـرى ) اسـت . آن حـضـرت در سـال 254 هجرى
عهده دار منصب امامت شد. امام يازدهم (ع ) افزون بر رسالت علمى و فرهنگى و مبارزه با دستگاه جور،
رسالتى ديگر نيز بر عهده داشت كه آن رسالت عبارت از زمينه سازى بـراى غـيـبـت حـضـرت مـهـدى (عج )
بود. سرانجام (معتمد)؛ خليفه ستمگر عباسى ، آن حضرت را مسموم كرد و به شهادت رسانيد.

پرسش

1 ـ امام هادى (ع ) در چه سالى به دنيا آمد و در چه سنّى عهده دار امامت شد؟
2 ـ فعاليت ها و موضع گيرى هاى امام (ع ) در مدينه و سامرا را توضيح دهيد.
3 ـ امام هادى (ع ) در چه سالى و به دست چه كسى به شهادت رسيد؟