ج) خازن
قفطى (564 ـ 656 ه. ق) در تاريخالحكما چنين مىگويد:مسكويه ابوعلى الخازن من كبّار فضلاء العجم و اجلاّء فارس له مشاركة حسنة فى العلوم الادبيّة والعلوم القديمة كان خازناً للملك عضدالدولة بن بويه مأموناً لديه اثيراً عنده؛2 ابوعلى مسكويه كتابدار بزرگان اهل فضيلت عجم و از متفكران والا مقام فارس است كه در علوم ادبى و قديم سهم زيادى داشته است او كتابدار سلطان عضدالدوله است و نزد او اعتماد و احترام خاصى داشت.زمانه مسكويه
زندگى سياسى مسكويه
زندگى سياسى مسكويه از زمانى شروع شد كه وى وارد دستگاه آلبويه شد و از مسقطالرأس خويش (ري) به بغداد (مركز خلافت) مهاجرت كرد. بنابر آنچه گذشت، اگر او در طول رياست و وزارت ابومحمد مهلبى با وى مصاحب بوده باشد به يقين، مىتوان ادعا كرد كه دستكم 32 سال از عمر وى در عرصه سياست سپرى شده است، زيرا مهلبى در سال 340 هجرى قمرى منصب رياست يافته و مسكويه كار خويش را با وى آغاز كرده است و بعد از او در دربارِ ابوالفضل بن عميد (353 ـ 360 ه··. ق) و ابوالفتح بن عميد (360 ـ 366 ه··. ق) و در نهايت، با عضدالدوله (360 ـ 372 ه··. ق) همكارى داشته است. از قرائن تاريخى چنين برمىآيد كه مسكويه بعد از عضدالدوله در پنجاه سالگى با عالم سياست وداع مىكند، زيرا غايت و گمشده خود را در آن نمىيابد؛ از اينرو،1. خواجه نصيرالدين طوسى، اخلاق ناصرى، بهكوشش مجتبى مينوى و عليرضا حيدرى، ص 35 و 36.2. ابوالحسن على بن يوسف قفطى، تاريخ الحكماء، ص 331.