2 ـ ضرورت تحصيل فضايل
معلم ثالث فضيلتهاى انسانى را به دو بخش فضيلتهاى فردى و جمعى تقسيم كرده و معتقد است فضايل جمعى جز با معاونت و همكارى ديگران قابل دستيابى نيستند. وى در «تهذيب الاخلاق» چنين مىگويد:ليست الفضايل اعداماً بل هى افعال و اعمال تظهر عند مشاركة الناس و مساكنتهم و فى المعاملات و ضروب الاجتماعات و نحن انما نعلم و نتعلم الفضايل الانسانية التى نساكن بها الناس و نخالطهم و نصبر على اذاهم لنصل منها و بها الى حال اخري؛2 فضايل عدم و نيستى نيست، بلكه كارها و كردارهايى است كه از فرد هويدا مىگردد وقتى كه در ميان مردمان مختلف و گروههاى متفاوت در مجالس و محافل باشد. ما مىدانيم كه فضايل و خوىهاى نيكو را از مردم مىآموزيم، چه با آنها در ميدانها، خانهها و پرستشگاهها به سر برده و بر ناهنجارى آنها صبر نموده تا كار خوب را از كار بد و درستى را از ستمكارى و خوشرفتارى را از1. همان.2. همان، ص 49.