مناسک حج نسخه متنی

نظريات آيات عظام در مسأله 488 گذشت.

⁽⁵⁵⁾

55 ـ آية الله تبريزى، آية الله سيستانى: چنانكه در مسأله 438 گذشت بعد از رسيدن به مكّه همؤبنا بر احتياط نمى تواند در حال حركت براى خود سايبان درست كند; مثل اين كه چتر بردارد يا سوار ماشين مسقف شود، بلى رفتن زير سايه ثابت مانعى ندارد.

آية الله خويى: به حاشيه مسأله 509 مراجعه شود.

آية الله صانعى: بلكه مانع دارد على الأحوط.

⁽⁵⁶⁾

56 ـ اين سؤال و سؤال قبل به مسأله 438 مراجعه شود.

⁽⁵⁷⁾

57 ـ آية الله سيستانى: ولى ناخن گرفتن در تقصير بنابر احتياط واجب كافى نيست.

58 ـ آية الله سيستانى: مراجعه شود به مسأله 468

آية الله مكارم: در فرض خونريزى مكروه است.

⁽⁵⁹⁾

59 ـ آية الله گلپايگانى: متعرض اين فرع نشده اند.

⁽⁶⁰⁾

60 ـ مراجعه شود به بيست و دوّم از محرمات احرام ( كندن دندان ) بعد از مسأله 467.

آية الله بهجت: ولى كفارّه ندارد على الأظهر، حتّى در صورت غيرضرورت، با خون انداختن اگرچه حرام است چنانكه گذشت. (مناسك شيخ، ص28 و 29).

آية الله تبريزى: كشيدن دندان، اگر خون درنيايد، مانع ندارد و كفاره هم ندارد و در صورتى كه خون بيايد، اگر براى رفع ناراحتى بوده كفاره ندارد.

آية الله خامنه اى: بنابر احتياط مستحب.

آية الله سيستانى: كفاره لازم نيست.

آية الله فاضل: كفاره ندارد.

آية الله مكارم: مطلقاً مانعى ندارد و كفّاره هم ندارد.

61 ـ آية الله بهجت: احتياطاً . (مناسك، س58).

آية الله تبريزى: يك كفاره كافى است.

آية الله خويى: حرمت لبس اينگونه مخيط به نظر ايشان مبنى بر احتياط است و لذا احتياط در دو كفاره است.

آية الله سيستانى: بنابر احتياط واجب، در صورتى كه چيزى كه پوشيدن آن حرام است را بپوشد; مثل عمامه و كلاه، ولى اگر مثلاً پيراهن خود را بر سر بگذارد، بيش از يك كفاره لازم نيست.

آية الله مكارم: در مثل پارچه دوخته شده يك كفاره دارد، ولى كلاه دوخته و مانند آن، بنابر احتياط واجب دو كفاره دارد.

⁽⁶²⁾

62 ـ آية الله مكارم: به قصد رجاء انجام دهد.

63 ـ آية الله سيستانى: استحباب اين غسل ثابت نيست، مگر اين كه براى طواف باشد.

⁽⁶⁴⁾

64 ـ آية الله بهجت: و وجوب ذبح يك شتر مطلقا، حتّى در حال علم و عمد، موافق احتياط است. (مناسك شيخ، ص35).

آية الله سيستانى: بنابر احتياط، جاهل به حكم بايد يك شتر كفاره بدهد. ( مناسك، اوّل بحث طواف ).

65 ـ آية الله اراكى، آية الله بهجت: و ظاهراً حج او مبدل به حج افراد مى شود و وجوب قضاى حج بر او در سال آينده قوى است.

آيات عظام تبريزى، خويى، سيستانى: عمره اش باطل مى شود و احرام او نيز باطل مى شود و بايد حج را در سال بعد اعاده كند و احتياط مستحب اين است عدول به حج افراد نموده و آن را به قصد اعمّ از حجّ و عمره مفرده تمام نمايد.

آية الله گلپايگانى: حج او مبدل به حج افراد مى شود و در سال بعد هم بايد حج را قضا كند. ( آداب و احكام حج، ص 191 مسأله 467 ).

⁽⁶⁶⁾

66 ـ آية الله بهجت: ميزان در تنگى وقت ... بيم از دست رفتن وقوف اختيارى عرفات است ( مناسك، مسأله 157 ).

آيات عظام تبريزى، خويى، فاضل: يعنى نتواند خود را به اندازه درك مقدار ركن از وقوف ـ مسمّاى وقوف اختيارى ـ به عرفات برساند.

آية الله سيستانى: آخرِ زمان آن وقتى است كه بتواند اعمال عمره را تا ظهر روز عرفه تمام كند.

67 ـ آية الله سيستانى: يا آن را به طور صحيح انجام نداده.

68 ـ آية الله فاضل: وسعى را نيز بنابر احتياط اعاده كند.

⁽⁶⁹⁾

69 ـ آية الله تبريزى، آية الله خويى: اگر قبل از فوت وقتِ طواف متذكر شود، بايد تا وقت نگذشته قضا كند.

آية الله مكارم: و در اين مدّت چيزى بر او حرام نيست و احتياط آن است كه يك گوسفند قربانى به مكه بفرستد و اگر فرستادن به مكه ممكن نيست در محل خود قربانى كند.

70 ـ آية الله خامنه اى: بايد سعى را اعاده نمايد.

آية الله سيستانى: بايد سعى را اعاده نمايد، مگر در صورتى كه طواف را فراموش كند تا وقت آن بگذرد; مثل اين كه طواف عمره را تا وقوف در عرفات يا طواف حج را تا پايان ذى حجّه فراموش كند، كه اعاده سعى لازم نيست گرچه بهتر است.

آية الله فاضل: بنابر اقوى سعى را نيز بعد از طواف اعاده كند.

آية الله مكارم: اين احتياط در مورد سعى مستحب است.

71 ـ آيات عظام اراكى، صافى، گلپايگانى: و طورى طواف دهند كه پاهايش بر زمين كشيده شود و اگر ممكن نشود، او را توسط دوش يا چيز ديگر طواف دهند و اگر هيچگونه ممكن نشود نايب بگيرد كه براى او طواف كند.

آية الله سيستانى: احتياط مستحب آن است كه به طورى او را طواف دهند كه پاهايش به زمين كشيده شود. ( مناسك، مسأله 320 ).

آية الله فاضل: و بهتر است در صورت امكان پاهاى او به زمين كشيده شود.

آية الله مكارم: و لازم نيست پاهاى او به زمين كشيده شود.

72 ـ آية الله صانعى: و اولى و احوط اين كه به نحوى باشد كه پاهايش به زمين كشيده شود.

⁽⁷³⁾

73 ـ نظريه آيات عظام در مسائل مربوط به كيفيت نيّت در بحث نيت در احرام گذشت.

آية الله اراكى، آية الله فاضل: و نيز نيت كند: هفت دور طواف خانه كعبه انجام مى دهم براى عمره تمتّع از حجة الإسلام يا حج استحبابى.

آية الله مكارم: براى عمره تمتّع يا حج و غير آن.

⁽⁷⁴⁾

74 ـ آية الله صانعى: ليكن بايد منوىّ معيّن باشد كه طواف عمره است يا حجّ افراد است يا تمتّع، هر چند به طور اجمالى باشد; مثل اين كه نيّت كند: طوافى كه وظيفه ام مى باشد انجام مى دهم.

⁽⁷⁵⁾

75 ـ آية الله سيستانى: در عبادت معتبر است كه براى تذلّل و كرنش در پيشگاه خداوند انجام داده شود; خواه اطاعت صدق كند يا نكند.

⁽⁷⁷⁾

76 ـ آية الله صانعى: هرچند اطاعت براى ترس.

77 ـ آية الله سيستانى: در فرض صدق معيار مذكورِ در حاشيه مسأله 540

م ـ اگر در عملى كه براى خدا مى آورد، رضاى ديگرى را هم شركت دهد و خالص براى خدا نباشد عمل باطل است.

دوم ـ آن است كه طاهر باشد از حدث اكبر; مثل جنابت و حيض و نفاس و از حدث اصغر; يعنى بايد با وضو باشد.

⁽⁷⁸⁾

78 ـ آية الله نورى: و اگر وضو ممكن نيست تيمّم كند.

79 ـ آية الله مكارم: يعنى در طواف عمره و حجّ مستحب، طهارت لازم است.

⁽⁸⁰⁾

80 ـ آية الله سيستانى: در طواف مستحب طهارت از حدث اصغر شرط نيست و بنابر مشهور طهارت از حدث اكبر شرط نيست.

آية الله فاضل: يا جهلا.

81 ـ آية الله مكارم: بهتر است هنگام ازدحام جمعيّت براى طواف واجب، طواف مستحب را ترك كنند.

82 ـ آيات عظام اراكى، فاضل، مكارم، نورى: واجب.

83 ـ آية الله صانعى: اگر بعد از تجاوز نصف بوده است، قطع مى كند طواف را... ليكن در عين حال اگر طواف را از سر گرفت مجزى است و طوافش صحيح مى باشد و هم چنين در تمام فروع آتى، جايز است كه شخص طواف كننده طواف را از سر بگيرد; چه قبل از تجاوز نصف و چه بعد از تجاوز نصف و طوافش صحيح است و نيازى به اتمام و غير آن ندارد.

⁽⁸⁴⁾

84 ـ آية الله اراكى: اگر بعد از تجاوز از نصف بوده طواف را قطع مى كند.

آية الله بهجت: آن كه حدث بعد از تجاوز از نصف از روى سهو و غفلت باشد، كه در اين صورت طواف را قطع نموده و طهارت گرفته و طواف را از همانجا كه قطع نموده ادامه مى دهد و در صورتى كه بعد از تجاوز از نصف و از روى عمد باشد حكم به ادامه طواف بعد از قطع آن مورد تأمل است. (مناسك، مسأله 288).

آية الله تبريزى: اگر حدث قبل از بلوغ نصف ولو از روى عمد نباشد طواف باطل است و در غير اين صورت، احتياط واجب اين است كه آن را اتمام كرده، سپس اعاده نمايد، و مى تواند يك طواف كامل به نيت اعم از تمام و اتمام به جا آورد.

آية الله خامنه اى: اگر پيش از تمام شدن نصف دور چهارم حدث اصغر عارض شود، واجب است كه قطع كند طواف را و بعد از طهارت آن را اعاده كند و در صورتى كه بعد از نصف دور چهارم و قبل از پايان اين دور عارض شود طواف را قطع نموده و پس از تحصيل طهارت اگر موالات عرفيه به هم نخورده طواف را تكميل كند و اگر موالات به هم خورده طواف را به قصد اعم از اتمام و تمام اعاده نمايد و در هر صورت مى تواند طواف قبلى را رها نموده و از نو طواف كند و حكم عروض حدث پس از پايان دور چهارم نيز همين است گر چه احتياط در اين صورت اگر موالات عرفيه به هم خورده باشد، اتمام طواف و اعاده آن است.

آية الله خويى: اگر حدث بعد از تمامى دور چهارم و بدون اختيار باشد، در اين صورت طواف را قطع نموده و طهارت گرفته و طواف را از همانجا كه قطع نموده ادامه مى دهد. و اگر حدث بعد از نصف و پيش از تمامى دور چهارم طواف، يا بعد از تمامى دور چهارم و اختيارى باشد، احوط در اين دو صورت اين است كه طواف خود را پس از طهارت از جايى كه قطع نموده تمام كرده سپس اعاده اش نمايد. و بجاى اين احتياط اگر اين كار را بكند كافى است كه پس از قطع طواف و طهارت، يك طواف كامل به قصد اعم از تمام كردن طواف پيش و يك طواف كامل جديد بجا آورد.

آية الله سيستانى: اگر بدون اختيار پس از تمام شدن شوط چهارم محدث شود، بايد طوافش را قطع نمايد و بعد از تحصيل طهارت از همانجا كه قطع كرده ادامه دهد و به اتمام برساند. و اگر از روى اختيار باشد احتياط واجب اين است كه طوافش را قطع نمايد و بعد از تحصيل طهارت از همانجا كه قطع كرده ادامه دهد و به اتمام برساند، و سپس طواف را اعاده نمايد. ( مناسك، مسأله 285 ).

آية الله فاضل: اگر در بين طوافِ واجب، حدث عارض شود مى تواند طواف را رها كند و پس از تحصيل طهارت، آن را از سر بگيرد و اگر بخواهد احتياط كند، مسأله چهار صورت دارد:

اوّل: حدث قبل از رسيدن به نصف طواف باشد، در اين صورت طواف باطل مى شود كه بايد بعد از تحصيل طهارت، آن را از سر بگيرد; خواه محدث شدن اختيارى باشد يا بدون اختيار.

دوّم: پس از رسيدن به نصف و قبل از تمام شدن دور چهارم باشد، كه در اين صورت پس از وضو طواف را تمام كند و نماز آن را بخواند و دوباره طواف ديگر كند و نماز آن را نيز بخواند، خواه حدث با اختيار باشد يا بدون اختيار.

سوم: بعد از تمام شدن دور چهارم اختياراً خود را محدث كند، كه در اين صورت نيز مثل صورت دوّم عمل كند.

چهارم: پس از تمام شدن دور چهارم بى اختيار محدث شود، در اين صورت پس از تحصيل طهارت، طواف را از آنجايى كه محدث شده تمام كند، و صحيح است و در اين مسأله فرقى بين حدث اصغر و اكبر نيست.

آية الله گلپايگانى: اگر بعد از گذشتن از 4 شوط محدث شود، پس از تحصيل طهارت از موضعى كه محدث شده آن را ادامه دهد و طوافش صحيح است. ( آداب و احكام حج، مسأله 479 ).

85 ـ آية الله اراكى، آية الله بهجت: اگر پيش از تمام شدن نصف طواف، حدث عارض شود طواف را قطع كند، پس از تحصيل طهارت آن را اعاده كند.

آية الله تبريزى، آية الله خويى: اگر حدث پيش از رسيدن به نصف طواف باشد، در اين صورت طواف باطل و لازم است پس از طهارت اعاده شود. ( ص 118 ).

آية الله سيستانى: اگر قبل از تمام شدن شوط چهارم باشد، طوافش باطل است و بايد پس از تحصيل طهارت، آن را دوباره انجام دهد. ( مناسك، مسأله 285 ).

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: پس اگر به سه شوط و نيم نرسيده، طواف او باطل است و بايد بعد از وضو يا غسل يا بعد از رفع عذر، طواف را از سر بگيرد و اگر از سه شوط و نيم گذشته و به 4 شوط نرسيده احتياط به اتمام و اعاده طواف با نمازهاى آن ترك نشود.

آية الله صانعى: و بعداز گذشتن نصف.

⁽⁸⁷⁾

86 ـ آية الله صانعى: احتياط مستحب.

آية الله فاضل: وظيفه همان است كه در مسأله سابق بيان شد.

آية الله مكارم: وظيفه او فقط اعاده است و اتمام طواف سابق لازم نيست.