مسائل متفرقه سعى - مناسک حج نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مناسک حج - نسخه متنی

بعثه مقام معظم رهبری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

536 ـ آية الله فاضل: احتياط واجب آن است كه طبق مسأله سابق عمل كند و همان كفّاره را بدهد، اگر چه با زن نيز نزديكى نكرده باشد و در تقصير فرقى نيست كه ناخن گرفته باشد يا مو.

(538)

537 ـ آية الله خامنه اى، متعرض اين احتياط نشده اند.

آية الله صانعى: بلكه خالى از قوت نيست.

538 ـ آية الله بهجت: حكم مختص به عمره تمتع است. (مناسك شيخ، ص 53)

آية الله تبريزى: اين حكم مختص است به سعى در عمره تمتّع.

آية الله سيستانى: اگر در عمره تمتّع باشد به احتياط واجب بايد يك گاو كفّاره بدهد چه جماع كند و چه نكند و سعى را تمام كند و تقصير را احتياطاً اعاده نمايد ولى در عمره مفرده و حج كفّاره لازم نيست بلكه بايد سعى را تمام و تقصير را در عمره مفرده اعاده نمايد.

آية الله فاضل: اولى الحاق اين دو حكم است در غير عمره تمتع به تمتع.

آية الله گلپايگانى: متعرض فرع الحاق اين حكم در غير تمتع به تمتع نشده اند.

539 ـ آية الله فاضل: چه شك در زياده كند و چه شك در نقيصه و همينطور است اگر بعد از فراغ از عمل شك در زياده كند.

540 ـ آيات عظام اراكى، بهجت، مكارم، نورى: اعتنا به شك نكند و عملش صحيح است.

آية الله تبريزى، آية الله خويى: اظهراين است كه بايد به اين شك اعتنا شود و شك در عدد اشواط سعى را باطل مى كند.

آية الله سيستانى: اگر احتمال زياد بودن آنها را بدهد، بنابر صحت بگذارد و اگر احتمال كم بودن آنها را مى دهد در صورتى كه شك او قبل از بهم خوردن موالات باشد سعى باطل است و بنابر احتياط اگر بعد باشد نيز باطل است. ( مناسك، ص 259 ).

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: اگر بعد از منصرف شدن از سعى، شك در عدد آن كند به آن شك اعتنا نكند و سعيش صحيح است، ليكن اگر احتمال مى دهد كه كمتر از هفت مرتبه سعى كرده، احتياط آن است كه دوباره سعى كند. ( آراءالمراجع، ص 297 ).

541 ـ آية الله مكارم: اگر از عمل منصرف شده و به ظاهر آن را پايان داده، به اين شك اعتنا نكند.

542 ـ آية الله بهجت: شك بعد از وقت است.

آية الله خويى: فتواى ايشان در اين مسأله روشن نيست و لذا احتياط به اعاده طواف و نماز و اتيان سعى است.

آية الله سيستانى: احتياط واجب اتيان به سعى است، ولى اعاده طواف و نماز آن لازم نيست، مگر احتمال بدهد عمداً سعى را تأخير انداخته كه در اين صورت احتياط واجب اعاده طواف و نماز هم هست.

543 ـ آية الله تبريزى: احوط اعاده طواف و نماز و اتيان به سعى است.

آية الله فاضل: اگر چيزى كه مشكوك است، تأخير انداختن سعى بدون عذر است، بعيد نيست بناگذارى بر آوردن، اگرچه احتياط مستحب در آوردن است و اگر چيزى كه مشكوك است، تأخير با عذر باشد. در اين صورت وجهى براى بناگذارى بر اينكه آورده شده نيست.

آية الله مكارم: اين احتياط ترك نشود.

كند كه در اين صورت لازم نيست سعى كند.

مسائل متفرقه سعى

م ـ كسى كه مى دانسته بايد هفت مرتبه بين صفا و مروه سعى كند و با همين نيت از صفا شروع كرده ولى رفت و برگشت را يك مرتبه حساب كرده و در نتيجه چهارده مرتبه سعى نموده، احتياط آن است كه سعى(544) را اعاده كند، اگرچه اقوى كفايت همان سعى است.

544 ـ آية الله بهجت، آية الله خامنه اى: سعى صحيح است ( پرسشهاى جديد حج، س 78 ).

آية الله سيستانى: اگرجاهل «قاصر» بوده سعيش صحيح است و اگر «مقصّر» بوده صحّتش اشكال دارد.

آية الله مكارم: اين احتياط ترك نشود.

545 ـ آية الله سيستانى: تأخير عرفى اشكال ندارد و مبادرت لازم نيست ولى تأخير به فردا جايز نيست و اگر عمداً و بدون عذر تا فرداى آن روز تأخير بياندازد، به احتياط واجب بايد طواف را اعاده كند.

آية الله مكارم: هرگاه طواف و نماز آن را در هر موقع از روز انجام دهد سعى را تا شب مى تواند به تأخير بياندازد. ولى تأخير تا فردا جايز نيست و اگر تأخير انداخت گناه كرده ولى اعمال او صحيح است.

(546)

546 ـ آية الله مكارم: طبقه فوقانى ميان دو كوه نيست.

547 ـ آية الله بهجت: اگر عمد بوده به همان نحو كه گذشت اشكال دارد و در غير عمد، احتياط در اتمام تا چهارده شوط اگر ممكن است. در ذيل مسأله 614 گذشت.

آية الله سيستانى: احتياط آن است كه برگردد به مسجدالحرام و شوط اضافى را تا يك طواف كامل به قصد قربت مطلقه تكميل نمايد و براى آن نماز طواف بخواند، سپس سعيش را تمام كند و احتياط مستحب اين است كه آن را اعاده نمايد.

آية الله فاضل: احتياطاً سعى را رها كند تا موالات عرفيه از بين برود. پس از آن همه را اعاده كند.

(548)

548 ـ آيات عظام تبريزى، خويى، سيستانى: در فرض تقصير هم بايد دو مرتبه تقصير كند.

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: و تقصير نمايد (اگر چه قبلا تقصير كرده باشد) تا از احرام خارج شود.

آية الله فاضل: اگر با اعتقاد به صحت تقصير كرده، تقصير اعاده ندارد مگر از باب احتياط و در غير اين صورت بايد تقصير را اعاده كند.

آية الله مكارم: جواب اين سؤال در مسأله 828 گذشت.

(549)

549 ـ آية الله اراكى: بنابر احتياط بايد در موردى كه با ناخن گرفتن تقصير مى كند و يا پس از تقصير، جماع كرده است يك گاو كفاره بدهد.

آية الله بهجت: مگر آن كه در عمره تمتّع ناخن هايش را گرفته باشد كه احوط است.

آية الله تبريزى: بنابر احتياط يك گاو كفاره دهد.

آية الله خويى: اگر در عمره تمتع باشد بايد بنابر اظهر يك گاو كفاره بدهد.

آية الله سيستانى: اگر در عمره تمتّع باشد و كمبود به جهت فراموشى باشد بنا بر احتياط يك گاو كفاره بدهد وامّا اگر كمبود به جهت ندانستن تعداد شوطهاى سعى بوده است مثلا، يا در عمره مفرده يا حج بوده، كفاره ندارد.

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: اگر ناخن گرفته كفّاره دارد.

آية الله فاضل: عمل صحيح است ولى اگر در عمره تمتّع بوده است بنابر احتياط واجب بايد يك گاو كفّاره بدهد.

(550)

550 ـ آية الله تبريزى: بنابر احتياط طواف و نماز را اعاده نمايد.

آية الله خويى: بايد طواف و نماز را اعاده كند.

آية الله سيستانى: اگر عمداً بدون هيچ عذرى تأخير انداخته، احتياط واجب اعاده طواف و نماز آن است.

(551)

551 ـ آية الله بهجت: و تقصير را هم اعاده مى نمايد.

آيات عظام تبريزى، صافى، گلپايگانى، مكارم: اين احتياط ترك نشود.

آية الله خويى: و تقصير را بايد اعاده نمايد و اگر در عمره تمتع بوده يك گاو كفاره بدهد.

آية الله سيستانى: اين احتياط واجب است و اگر تقصير از روى فراموشى كمبود باشد و در عمره تمتّع باشد احتياطاً بايد يك گاو كفّاره بدهد.

آية الله فاضل: اگر در عمره تمتع بوده احتياطاً تقصير را اعاده كند و بنابر احتياط واجب يك گاو كفّاره بدهد.

(552)

552 ـ آية الله تبريزى: احتياط اين است كه براى حج تمتع نايب بگيرند، و احوط اين است كه نايب يك سعى جداگانه اى هم به نيت ميّت بجا آورد.

آية الله خامنه اى: اگر سعى را فراموش كرده، نايب همان سعى را قضا كند و اگر ترك سعى از روى جهل بوده، حج را اعاده نمايد.

آية الله خويى: حج او باطل است مگر اينكه سعى را فراموش كرده بوده كه براى او قضا مى كنند.

آية الله سيستانى: اگر از روى جهل به موضوع يا حكم، سعى را ترك كند حجش باطل است، لذا در فرض سؤال بر ورثه لازم است براى كل حج تمتع از طرف ميّت نايب بگيرند.

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: با فرض ترك سعى از جهت ندانستن مسأله، بايد احتياطاً عمره مفرده براى او بجا آورند و بعد از آن حج او را اعاده نمايند ( آداب و احكام حج، مسأله 675 ).

آية الله فاضل: در فرض سؤال كه اعمال بعدى را با جزم به صحت انجام داده است لذا صحيح است و گرفتن نايب براى سعى كفايت مى كند.

آية الله مكارم: گرفتن نايب براى كلّ حج تمتع لازم نيست.

(553)

553 ـ آية الله بهجت: ظاهراً اشكال ندارد.

آية الله تبريزى: اگر به قصد انجام وظيفه واقعيه باشد، اشكالى ندارد.

آية الله خامنه اى: در حال اختيار نبايد چنين كند ولى در فرض مذكور سعى او درست است و چيزى بر او نيست، اگرچه احتياط در اتمام و اعاده سعى است.

آية الله خويى: بنابر اظهر اشكال ندارد. اگرچه اعاده سعى مطابق احتياط است. ( مناسك عربى، مسأله 344 ).

آية الله سيستانى: صحّت سعيش اشكال دارد مگر آنكه جاهل قاصر باشد.

آيات عظام صافى، فاضل، گلپايگانى، مكارم: اشكال ندارد.

(554)

554 ـ آية الله بهجت: به ذيل مسأله 829 مراجعه شود.

آية الله مكارم: همان گونه كه قبلاً گفته شد سراشيبى مزبور مربوط به كوه است، بنابراين مسير فعلى چرخ سوارها اشكالى ندارد.

(555)

555 ـ آية الله مكارم: ولى نگاه كردن به اطراف و حتى به پشت سر مانعى ندارد.

556 ـ آية الله مكارم: يعنى از اين راه خودش را به صفا برساند و از آنجا سعى را در مسير معمولى شروع كند.

(557)

557 ـ آيات عظام اراكى، خامنه اى، صافى، گلپايگانى، مكارم: حكم زيادى سهوى را دارد و سعى او صحيح است.

آية الله بهجت: ظاهراً جهلاً مانعى ندارد.

آيات عظام تبريزى، خويى، سيستانى: زيادى از روى جهل به حكم بنابر اظهر موجب بطلان سعى نمى باشد، اگرچه احتياط در اعاده است.

آية الله فاضل: محل اشكال است و احتياطاً اعاده كند.

(559)

558 ـ آيات عظام اراكى، تبريزى، خامنه اى، صانعى، فاضل، مكارم، نورى: اشكال ندارد.

559 ـ آية الله تبريزى: بعيد نيست آن سعى كه استيناف كرده صحيح باشد، گرچه احوط اعاده سعى است.

آية الله خويى: در فرض اعتقاد به جواز مانعى ندارد. (المسائل الشرعيه، مسأله348).

آية الله سيستانى: اگر پس از فوت موالات عرفيه سعى را از سرگرفته باشد صحيح است و اگر قبل از آن باشد اشكال دارد مگر آنكه جاهل قاصر باشد كه در اين صورت نيز صحيح است.

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: صحّت آن بعيد نيست.

س ـ شخصى به اعتقاد اينكه هر شوط سعى، رفت و برگشت از صفا به مروه است، سعى را شروع مى كند و در شوط سوم متوجه مسأله مى شود و سعى خود را به هفت شوط خاتمه مى دهد، آيا سعى او چه حكمى دارد ؟

ج ـ سعى او صحيح است.

/ 130