سخن عبد الله بن مسعود صحابى و بدرى عاليمقام
در اين جلد، احاديث و روايات تاريخى يى را آورديم حاكى از نظريه عبد الله بن مسعود درباره عثمان. و ديديم كه از مخالفين عثمان بوده و به او انتقادات سخت داشته و بارها بر او تاخته است و با شرح كارهاى خودسرانه و بدعت آميز عثمان براى مردم عراق آنانرا عليه حكومت او شورانده است.عثمان بهمين سبب او رابشدت مواخذه و تبعيد و زندانى نموده و مواجبى را كه از خزانه عمومى داشته براى سالها قطع كرده و دستور داده اورا با خشونت از مسجد پيامبر "ص" بيرون اندازند بطوريكه مامورانش او را بر زمين زده و دنده اش را شكسته اند، و خود عثمان به او چهل تازيانه زده است.
ابن مسعود چون عثمان را آدم بد و زشتكار و منحرفى ميدانسته تا آخرين لحظه زندگى از او خشمگين بوده و وصيت كرده كه وقتى درگذشت عثمان بر او نماز نگزارد، زيرا او را عادل و در خور اقامه نماز ميت نميدانسته است. طه حسين مينويسد: "آورده اند كه عبد الله بن مسعود زمانى كه در كوفه بود خون عثمان را حلال و مهدور ميدانست، و براى مردم نطق كرده ميگفت:
بدترين كارها، كارهاى نو درآورده و ساخته است، و هررويه نو درآورده اى
بدعت است، و هر بدعتى گمراهى است، و هر گمراهى در آتش "دوزخ". و با اين سخن به عثمان و استاندارش وليد اشاره داشت ".
اين، نظريه يك صحابى عظيم الشان درباره عثمان است. بعد از اين كه شخصيتى مثل عبد الله بن مسعود، مردى كه " از لحاظ اعتقاد و روش و حركات شبيه ترين فرد به پيامبر اكرم "ص" است " چنين اظهار نظرى درباره عثمان كرده چگونه بعضى به خود اجازه ميدهند كه عثمان را تقديس نموده و حرمت دارند؟