لطفا منتظر باشید ...
سخن ابو ايوب انصارى از اصحاب پيش كسوت و از مجاهدان بدر
در نطقى چنين ميگويد: " از اميرالمومنين "على بن ابيطالب"- كه خدايش گرامى بدارد- كسى سخن ميشنود كه گوشى پند نيوش و دلى حق نگهدار داشته باشد. خدا شما را با وجود او به افتخارى بزرگ نائل آورده كه چنانكه بايسته است پذيراى آن نشده ايد، اين افتخار كه پسر عموى پيامبر"ص" و بهترين و سرآمد مسلمانان و كسى كه پس از پيامبر "ص" آقاى مسلمانان استدر ميان شما حضور پيدا كرده كه شما را درس دين ميدهد و دينشناس ميگرداند و به جهاد بر ضد كسانى كه عهد دين فرو گذاشته اند دعوت ميكند. چنانكه بخدا ميپندارم شما كريد و نميشنويد و بر دلهاتان حجاب است. و مهر جهالت كه پاسخ مثبت نميدهيد. بندگان خدا مگر همين ديروز شاهد تجاوز و انحراف از اسلام نبوديد، بطوريكه آن تجاوز و انحراف بر همه بندگان خدا سايه گسترده و در جامعه اسلامى شيوع پيدا كرده بود و حقدار از حقش محروم گشته مقدساتش مورد اهانت قرار گرفته و خودش تازيانه خورده بود يا سيلى بر صورتش زده بودند يا شكمش را لگدكوب كرده يا او را بر خاك افكنده بودند. وقتى اميرالمومنين آمد حق و قانون اسلام را برقرار ساخت و عدل و داد بگسترانيد و طبق قرآن كار كرد. بنابراين، نعمتى را كه خدا به شما ارزانى داشته شكر كنيد و چون تبهكاران روى از خدا و سپاسش نگردانيد، و مثل كسانى نباشيد كه گفتند فرمان را بگوش ميگيريم و بگوش نگرفته بودند. شمشيرهايتان را تيز كنيد و ابزار جنگ را نو سازيد و براى جهاد آماده شويد، تا همينكه دعوت شديد نبرد را فراهم آئيد و چون بشما فرمان داده شد اطاعت نمائيد تا بدينگونه از راستگويان باشيد ".
امينى گويد:
ابو ايوب انصارى بزرگترين صحابى است و خدا از ميان انصار خانه او را براى اقامت پيامبرش برگزيد و اين افتخار بزرگ را به او بخشيد و همين افتخار برايش كافى است، و از مجاهدان بدر است و در همه جنگهاى اسلامى شركت داشته، و پيامبر"ص" در حقش چنين دعا كرده است: اى ابو ايوب بد نبينى " و اين دعا همه مصائب جسمى و عقلى را شامل ميشود از مرگ بذلت و اسارت و زندانى شدن ذليل وارگرفته تا امراض خفت آورى چون جذام
و پيسى و اختلال حواس، و بيمارى معنوى مثل تزلزل ايمان و سستى عقيده و انحراف از دين. بنابر دعاى مستجاب پيامبر گرامى، ابو ايوب انصارى از همه اين مصائب و معايب برى بوده است. هم او با اين سلامت نفس، دوره حكومت عثمان را روزگار تجاوز و انحراف از اسلام ميداند و مظالم و جناياتى را كه در آن بر نيكمردان عالميقامى چون ابوذر و عمار و ابن مسعود رفته برشمرده است. اگر جز شهادت ابو ايوب عليه عثمان وجود نميداشت و در اختيار ما نميبود براى محكوميت عثمان كافى مينمود و حجتى قاطع بشمار ميرفت، تا چه رسد به اينكه شهادتش توسط توده انبوه مهاجران و انصار پيامبر "ص" تاييد و تحكيم شده است.
