بايد اعتراف كرد كه رهبران معصوم شيعه:، زنده كننده علم و نابود كننده جهلند و آنچه بشر از علوم در اختيار دارد، از سرچشمه علوم ايشان جارى شده است.و در علوم جديد نيز به اعتراف تمام دانشمندان اروپا، مسلمانان پيش قدم بودند.زيرا علوم و آگاهى خود را از قرآن و عترت فرا گرفتند،امام صادق عليه السلام 500 رساله در هزار ورق، درباره خواصّ شيميائى و طبيعى براى (جابر بن حيّان) املاء كرد.و شيميدانهاى جهان پيش از جابر نظير خالد «متوفى سال 85 هجرى قمرى» موازين اين علم را از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام نقل كرده اند. (213)جابربن حيّان يكى از بزرگترين دانشمندان علم شيمى است،در علوم ديگر نظير طبّ و فلسفه نيز نابغه بود، و 200 كتاب تاءليف كرد كه 80 كتاب آن در شيمى بود.وى درباره علم شيمى نظرات عجيبى دارد كه صحّت آنها از طرف دانشمندان اروپا امضاء شده است.امام صادق عليه السلام راه بكاربردن مركّب درخشنده را براى نگارش يادداشتهاى گرانبها به او ياد داد تا خواندن آنها در تاريكى ممكن باشد.همچنين طريقه ساختن كاغذ نسوز را به او نشان داد.و همچنين كيفيّت تركيب اسيد سولفوريك و اسيد نيتريك را به او آموخت.
2 علم حساب و رياضى
الف امام على عليه السلام بسيارى از مسائل فيزيكى و رياضى را حلّ كرد كه به يكى از آنها اشاره مى شود:شخصى از على عليه السلام پرسيد:چه عددى بر 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9 و 10، قابل تقسيم مى باشد.حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در حالى كه سوار بر اسب خود بود، بى درنگ فرمود:«روزهاى سال را در روزهاى هفته ضرب كن»آنگاه اسب خود را تاخت و رفت.اگر 360 (كه در آنوقت معروف بود كه روزهاى سال 360 روز است) را در 7 ضرب كنيم حاصل ضرب آن 2520 خواهد بود «كه به تمام اين اعداد قابل قسمت است و خورده نمى آورد».ب سه نفرى كه داراى 17 شتر بودند، خدمت حضرت على عليه السلام آمدند و خواستند كه شترها را ميان آنها به نسبت (يك دوّم) و (يك سوّم) و (يك نهم) تقسيم كند.حضرت دستور داد:يك شتر بر شترها افزودند و مجموع شترها 18 شتر گرديد،سپس نصف 18 شتر يعنى 9 شتر به كسى كه (يك دوّم) مى خواست دادو 6 شتر به كسى كه (يك سوّم) مى خواست دادو 2 شتر به كسى كه (يك نهم) مى خواست داد كه همه از سهم خود اضافه گرفتند و راضى شدند و شترى هم نكشتند و مجموع 9 و 6 و 2 و مى شود 17 شتر كه حضرت شتر خود را هم برداشت.
3 نقش علم رياضى در قضاوت (214)
همچنين دو نفر كه يكى داراى 5 قرص نان و ديگرى داراى 3 قرص نان بود.موقع خوردن غذا، شخص سوّمى نزد آنها آمد و با آنها هم سفره شد و آنگاه 8 درهم به آنها داد، دو نفر بر سر تقسيم پول اختلاف كردند.آنكه داراى 5 قرص نان بود به ديگرى گفت:5 درهم براى من و 3 درهم براى تو، ولى او زير بار نرفت و مدّعى شد كه بايد پول نصف شود.سرانجام به خدمت على عليه السلام آمدند تا ميان آنها حكم كند،حضرت به آن مردى كه داراى 3 نان بود، فرمود:3 درهم را بگير.عرض كرد: به خدا قسم، جز به حق راضى نخواهم شد.حضرت على عليه السلام فرمود:حقّ تو يك درهم و حقّ رفيقت 7 درهم است، هر كدام (هشت سوّم) نان ها را خورده اند، شخصى كه داراى 5 نان بود (هشت سوّم) آنرا خورده (يعنى دو سوّم) و 2 عدد و يك سوّم از نان ها باقى مانده كه نصيب مرد سوّمى شده (كه هفت سوّم مى شود).و شخصى كه داراى 3 نان بود نيز هشت سوّم آن را و يك سوّم از سهمش باقى مانده كه نصيب مرد سوّمى شده استبنابر اين 8 درهم به نسبت هفت سوّم و يك سوّم تقسيم مىشود و چون مخرجها يكى هستند مجموع سهم ها 8 7 + 1 مىشود،كه يك درهم مال 3 قرص نان و 7 درهم براى 5 قرصنان است.
لطفا منتظر باشید ...
