براى انجام اين كار اوّل نزد زياد برگشت و گفت:ده نفر نويسنده زبردست از قبيله عبدالقيس براى من انتخاب كن تا اين كار را انجام دهم.زياد خواسته او را برآورد،ابوالاسود به آنان گفت:قرآن را از اوّل تا آخر مى نويسيد،بعد من يكبار قرآن را با دقّت مى خوانم. شما در آخر كلمات به دهان من نگاه كنيد،هر جا كه دهانم را باز مى كنم، يك نقطه روى حرف بگذاريد (فتحه)و هرجا لبم را پائين مى آورم يك نقطه زير آن حرف بگذاريد (كسره)و هرجا دهانم را جمع مى كنم يك نقطه برابر آخر حرف بگذاريد (ضمّه).ابوالاسود پس از آنكه آن ده تن نوشتن قرآن را به پايان رساندند، خود از اوّل قرآن شروع بخواندن كرد و آنان مطابق دستور او قرآن را اعراب گذارى كردند.ابوالاسود علم نحو را كه از استاد خود، حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام آموخته بود به اين ترتيب روى قرآن پياده كرد و باعث شد كه همه مردم قرآن را مطابق قواعد زبان عرب و بدون تحريف بخوانند.از طبقه سوّم شاگردان او در علم نحو، «خليل بن اءحمد فراهيدى» بود كه او نقطه بالا و پائين حروف را كشيده و نقطه برابر كلمه را به صورت «واو» كوچك نوشت و فتحه و كسره و ضمّه را به صورت فعلى درآورد.پس از خليل تا امروز همه قرآنها اين چنين اعراب گذارى شد.
لطفا منتظر باشید ...
