لطفا منتظر باشید ...
ادله
در اثبات لازم العمل شدن كارى به خاطر عروض عنوان شرطيت بر آن، به ادله زير تمسك شده است:الف - روايات
(7)1 - روايت بزرج:قلت لابى الحسن -عليه السلام- و انا قائم: جعلنى الله فداك ان شريكاً لى كانت تحته امرأة فطلّقها، فبانت منه فأراد مراجعتها، و قالت المرأة: لا والله لا أتزوجك ابداً حتى تجعل لى عليك الّا تطلقنى و لا تزوج علىّ، قال: و فعل؟ قلت: نعم قد فعل جعلنى الله فداك، قال: بئس ما صنع و ما كان يدريه ما وقع فى قلبه فى جوف الليل و النهار، ثم قال له: اما الآن فقل له فليتمّ للمرأة شرطها، فان رسول الله -صلى الله عليه و آله- قال: «المؤمنون عند شروطهم؛
در حالى كه ايستاده بودم، به امام كاظم عليه السلام- عرض كردم: فدايت شوم! شريك من، همسر خود را طلاق داد و زنش از او جدا شد، وى دوباره تصميم گرفته به همسر خود رجوع كند، ولى زن گفت: به خدا سوگند! هرگز با تو ازدواج نمى كنم، مگر اين كه بپذيرى ديگر مرا طلاق ندهى و همسر ديگرى اختيار نكنى. حضرت پرسيد: و او هم پذيرفت؟ عرض كردم: آرى، فدايت شوم. حضرت فرمود: كار ناشايستى كرد، او چه مى داند شبانه روز در دل او چه خواهد گذشت (ممكن است از كار خود پشيمان شود و نياز به طلاق دادن داشته باشد). سپس حضرت به منصور فرمود: اما اكنون كه چنين شده، به شرطى كه درباره همسرش گردن نهاده، وفا كند؛ زيرا رسول خداصلى الله عليه وآله- فرمود «اهل ايمان بايد به شرطهاى خود ملتزم باشند».2 - روايت عبدالله بن سنان از امام صادق -عليه السلام-:المسلمون عند شروطهم الا كلّ شرط خالف كتاب الله عزّ و جلّ فلا يجوز؛
امام صادق عليه السلام- فرمود: بايد مسلمانان به شرطهايى كه گردن مى نهند، وفاكنند،مگر شرطى كه با كتاب خداوند مخالف باشد كه در اين صورت وفاى به آن واجب نيست.3 - روايت اسحاق بن عمار:عن جعفر عن أبيه -عليه السلام- ان على بن ابى طالب -عليه السلام- كان يقول: من شرط لامرأته شرطاً فليف لها به فان المسلمين عند شروطهم الا شرطاً حرّم حلالاً او احلّ حراماً؛
امام صادق عليه السلام- از پدر خود نقل فرمود: على بن ابى طالب عليه السلام- مى فرمود: هر كس براى همسر خود، به شرطى، گردن نهد، واجب است به آن شرط وفا كند؛ زيرا مسلمانان بايد به شرطهاى خود پاى بند باشند، مگر آن شرط كه كار حلالى را حرام يا كار حرامى را حلال نمايد.
