روح و ریحان جلد 1

ما به فرمايش امام عليه السلام باشد كه بعد از خروج و شهادت ايشان به ماها چه فرمودند و چه امرنمودند .

در كتاب« تحفة الابرار »منقول است : از حضرت قائم آل محمد صلي الله عليه و آله سؤال كردند : آياجائز است لعن جعفر كذّاب و امثال وى ؟ جواب فرمودند : « جعفر عمّم را لعنت نكنيد كه مااهل بيت نبوّتيم و خداوند ما را امر فرموده است اقتداء به پيغمبران نمائيم «أُولئِكَ اْلَّذِينَهَدَى اْللّه ُ فَبِهُدَاهُمُ اْقْتَدِهْ »چنانكه حضرت يوسف صديق عليه السلام به برادران فرمود :«لاَتَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ اْلْيَوْمَ يَغْفِرُ اْللّه ُ لَكُمْ »ما نيز چنان كنيم و از ايشان عفو نمائيم » .و در كتاب« روضه كافى »از زرارة بن اعين مروى است كه : خدمت حضرتصادق عليه السلام بودم بين ايشان و فرزندان امام حسن عليه السلام كلامى چند گفته شد من خواستمكلامى كه مشعر بر ذمّ ايشان بود بگويم ، فرمود : « خود را داخل مكن بين ما بنى هاشم ، مثلما و مثل بنى عمّ ما مثل مردى است كه در بنى اسرائيل بود و دو دختر داشت ، يكى را بهزارعى داد و ديگرى را به كوزه گرى روزى خواست به ديدن ايشان رود ، اوّل به خانهزارع آمد و از دختر سؤال كرد كه : بر شما چه مى گذرد ؟ دختر گفت : اگر خداوند از آسمانمرحمت خود رحمتى بباراند به زراعت ما حال ما از تمام بنى اسرائيل بهتر است چون بهمنزل كوزه گر رفت و از حالشان سؤال نمود آن دختر گفت : اگر چندى خداوند مهربانباران نباراند از تمام بنى اسرائيل حال ما بهتر است .

پس آن مرد برخاست و گفت :اللّهمّ اَنتَ لَهُما، يعنى : اى خداوند ! تو به بندگان خودتمهربان ترى و راضى نشد در حقّ يكى دعا كند كه آن دعا ضرر بر ديگرى باشد » .

آن گاه امام باقر عليه السلام فرمودند :« وَكَذلِكَ نَحْنُ »يعنى : مثل ما هم اين طور است .

يعنى : نبايد به بدگوئى طرفين راضى شد از آنكه هر قدر بد باشند از اهل بيت