روح و ریحان جلد 1

و معرفت به حال رجال از رُوات هم علمى است شريف ، و ايضاً لقب سيادت كه از براى هرسيّدى مُصطلح شده است بر بعضى معنى آن مخفى است مانند معنى شريف ، و امتياز اينلفظ را با سيّد نداده اند ، و در اين كتاب بيان هر يك لازم بود ، لهذا براى توضيح معانى آنهاو شناسائى مقامات عاليه حضرت عبدالعظيم عليه السلام سه فقره از اوصاف شريفه و القاب كريمهحضرت عبدالعظيم كه زائرين در زيارت نامه ها كه مأخوذ از اقوال ائمّه هدى قدس سرهما استمى خوانند در ذيل اسم و كنيه معظمه آن بزرگوار بيان مى نمايد تا زائرين در زمان زيارتكردن بدانند مزور ايشان كيست و جلالت و فخامت قدر او چيست ، و از مطالب ماضيهو مراتب آتيه هم بصير و خبير بوده باشند :

فقره اولى :اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا المُحدَّثُ العَليمُ .

فقره ثانيه :اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا السيِّدُ الكَريمُ .

فقره ثالثه :اَلسَّلام عَلَيْكَ اَيُّهَا الشَّخْصُ الشَّريفُ .

امّا فقره اولى :السلام عليك ايها المحدث العليم

در معنى «حديث» و «محدّث» و «عليم» است
پس مخفى نماند كه : «محدّث» به كسر دال اسم فاعل است ، و به فتح ، اسم مفعول ،و تحديث مصدر آن است وفى الحديث :« التّحديث بنعمةِ اللّه ِ شُكرٌ ، وَتَركُهُ كُفرٌ ».و« حديث » بر وزن فعيل به معنى تجدّد است چنانكه در« مجمع البحرين »فرمود :سُمِّى الحَديثُ حَديثاً لتجّددُهِ وَحُدُوثِهِ شَيئاً فشيئاً، چون تازه به تازه مى آيد از اين جهت او راحديث خوانند .