روح و ریحان جلد 1

اول :علم است به فرائض الهيّه و سنن نبويّه صلي الله عليه و آله و آنچه تعلّق به آنها از علوم ديگردارد ، والاّ محدّث حقيقى نيست آنكه عالم به فروض و سنن نبويّه صلي الله عليه و آله نيست از اين جهتدر اين فقره زيارت قيد به كلمه « عليم » شده است ، يعنى : سلام بر تو اى بزرگوارى كهمحدّث عالم و دانا هستى .

دوّم :محدّث بايد وَرِع باشد و هر آنچه بر زبانش آيد نگويد و هر آنچه امام عليه السلام نفرمودهاست بيان ننمايد و نسبت ندهد .

و در جلد اوّل كتاب« بحار الانوار »در ذيل آيه كريمه «اْلَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ اْلْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَأَحْسَنَهُ »امام عليه السلام فرمودند : « اين آيه در حق كسانى است كه حديثى بشنوند و بدونزياده و نقصان نقل نمايند »

و اين قوّه قويّه را اكثر از ناس ندارند مگر آنكه مضمون روايت و خلاصه حديث رابفهمند و بفهمانند ، و اين فقره توفيقى است و تأييدى است براى منصوبين ائمهطاهرين قدس سرهما ، و براى ابناء زمان ما كارى است مشكل

سوّم :طبيعت وى مجبول بر نسيان نباشد چنانكه در ميان مردمان جمعى بالطبع كثيرالنسيان اند و هر چند مى خواهند حفظ ايشان زياد گردد ممكن نمى شود .

و هر يك از شروط مسطوره ركن ركينى است از براى محدِّث ، و بيايد در اقسام حديثاز مشرب صافى و مذهب وافى علماء اصوليّين و رجال تفصيل مفيدى كه خوانندگان از آنمنتفع شوند و بهره يابند .