روح و ریحان جلد 1

يعنى : هر آنكه دروغ مى گويد از زبان پيغمبر اكرم البته بر او وزر و گناه ابو حنيفهو آقاى اوست و هر آنكس به قياس عمل كرد از شريعت مطهّره عدول كرده است .

در مذّمت كسانى كه جعل حديث كردند

پس بپرهيزند جماعتى از بعضى اخبار متشابهه كه خلط با اخبار اهل بيت شده ، و درمقام تهذيب برآيند ، و بعد از تصحيح و تميز و رفع اشتباه بر مردم عوام بخوانند ، و از زيادهو نقصان در احاديث نبويّه صلي الله عليه و آله احتراز كنند و اگر نه مانند ابو حنيفه وضّاع حديث اند .

و غزالى گفته است :اجازَ اَبُو حَنيفةَ وَضْعَ الحَديثِ عَلى وِفْقِ مَذْهَبِه.يعنى : ابو حنيفهجعل حديث را بر مذهب خود جايز دانسته است .

و معروف است كه ابو حنيفه مى گفت : اگر رسول خدا (ص) مرا ادراك مى كرد از اقوالمن اخذ مى نمود! !و مؤيّد مراد است آنچه شافعى گفته است : من در كتب اصحاب ابو حنيفه نظر كردم ، دريك صد و سى ورقه ، تمام آن را بر خلاف كتاب و سنّت يافتم!

و ايضاً شافعى گفت : ما وُلِدَ فى الإسلام اشَأَمُ من ابى حَنيفه.

و مالكى گفته است : فتنه ابو حنيفه ضررش بر امّت از فتنه ابليس بيشتر است.

و ديگرى گفت : فتنه ابو حنيفه از فتنه دجّال براى اسلاميان اعظم است.