روح و ریحان جلد 1

والعَلَويّةِ العَالِيَةِ وَ الفَاطِميَّةِ البَيْضاءِ إن شاءَ اللّه ُ تعالى .

و در اين زمان كه غيبت كبرى است بايد روى دل ماها رعايا به سوى فقهاء عظامو علماء اعلام باشد ، و ايشان را واسطه در نجات از عثرات خودمان قرار دهيم ، چنانكهاحمد بن حاتم ماهويه و برادرش خدمت حضرت ابا الحسن ثالث عريضه نوشتند : مامعالم دين خودمان را از كدام شخص اخذ نمائيم ؟ در جواب فرمودند : « آن كس كه درمحبّت ما ثابت و قدمش در امر ما بيشتر گذارده شده شما را كفايت مى نمايد » .

پس توان گفت : در هر زمانى اين گونه اشخاص كه كثير القدم و ثابت المحبه اند يافتمى شود ، و حضرت ابو جعفر عليه السلام در ذيل آيه كريمه فرمودند : « «فَلْيَنظُرِ اْلاْءِنسَانُ إِلَىطَعَامِهِ »يعنى : نگاه كند انسان علم را از كه اخذ مى نمايد ».و حضرت صادق عليه السلام فرمودند :« اِعْرِفُوا مَنازِلَ شيعَتِنا بِقَدَرِ ما يحسبونَ مِنْ رواياتِهِمْ عَنّافَاِنّا لا نَعُدُّ الفَقِيهَ مِنْهُمْ فقيهاً حتّى يَكُونَ مُحَدِّثاً » .

فَقيلَ لَهُ : أوَ يَكُونُ المؤمِنُ مُحَدِّثاً ؟

قال عليه السلام « يَكُونُ فَهيماً والفَهيمُ المُحَدِّث ».و أيضاً فرمودند :« اِعْرِفُوا مَنازِلَ النّاسِ مِنّا عَلى قَدْرِ رِوَايَاتِهِم عَنّا »، يعنى : « بشناسيدمنزلت و مكانت شيعيان ما را به قدر روايات حسنه اى كه از ما روايت مى كنند ، و ما فقيه رافقيه نمى شماريم مگر آنكه محدّث بوده باشد » .

پس قائلى گفت : آيا مؤمن محدّث است ؟

فرمود : « مؤمن فهيم است و هر فهيمى محدّث است ».