روح و ریحان جلد 1

بِذِبْحٍ عَظِيمٍ »حضرت جناب خامس آل عبا عليه السلام است كه فداء جدّ بزرگوارش گرديده،و بدين جهت حضرت رسالت صلي الله عليه و آله به عرصه وجود آمد ، و جناب اسماعيل ذبح نگرديدجزاء و عوض او را جناب ختمى مآب صلي الله عليه و آله در فداء فرزندش تأديه فرمودند ، يا آنكه درليلة المبيت حضرت شاه ولايت اميرمؤمنان عليه السلام به كريمه «مَن يَشْرِى نَفْسَهُ اْبْتِغَاءَ مَرْضَاةِاْللّه ِ »جان شريف خود را فداء آن بزرگوار فرمود ، پس براى آنكه آزرده و ملول نشودو حضرت صدّيقه طاهره نيز آسوده بماند فرزند خود را نثار نور ديده اش كرد .

و داعى عرض مى نمايد : اهم و اعظم از جان و مال و اولاد دين الهى و ملّت حضرت رسالتپناهى صلي الله عليه و آله است ، و از بدو خلقت الى زماننا هذا اين صدمات و بليّات كليّه كه بر انبياءو اولياء وارد آمد و همه را متحمل شدند براى حفظ و ابقاء دين و شريعت صادره از حقبوده است .

پس بايد اين دين از هر چيزى اولى و اكبر باشد كه تمام ايشان جان و مال و اولاد خودشانرا براى ابقاء وى نثار مى كردند ، پس كمال و تمام ايثار و نثار از براى دين در وقعه عاشوراجناب سيّد الشّهداء عليه السلام فرمود ، و از اين جهت كمال و تمام قرب ساحت قدس حق تباركو تعالى را به وى عنايت كردند .

و معنى آيه «لَن تَنَالُوا اْلبِّرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ »در حقّ آن بزرگوار صادق است ، و مراداز بِرّ در آيه مباركه يا قرب است يا رضاى حق يا درجه اعلى عليّين و آيه وافيه «يَا أَيَّتُهَااْلنَّفْسُ اْلْمُطْمَئِنَّةُ * اْرْجِعِى إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً »نيز شهادت بر مراد مى دهد .