روح و ریحان جلد 1

بُغاثُ الطَيْرِ اَكْثَرُها فِراخاًوَاُمُّ الصَقْرِ مِقْلاةٌ نَزُورُو «بُغاث» مرغى است تيره رنگ مائل به غُبْره و كوچكتر از مردار خوار و لاش خوارو «مِقلاة» ناقه اى است كه يك فرزند بيش نياورد يا زنى است كه فرزندش نماند و بميردچنانكه «نَزور» زنى ست كم اولاد ، و مراد از «صقر» باز شكارى است ، و از «فراخ»جوجه ها.

ملخّص از معنى اين بيت آن است كه : مرغ لاش خوار جوجه اش بسيار است و اين مرغبدترين مرغهاست و كم صيد مى شود ، و مراد از صقر باز شكارى است كه كم اولاد استو اگر هم زياد باشد نمى ماند .

و از اين بيان اتّحاد معنى مِقلاة ونَزور معلوم است .

و قولى است : «مِقلاة» از «قَلى» مُشتق است و آن به كريمه «مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى »بهمعنى بغض است و آن زنى است كه اولاد و شوهر را دوست ندارد .

و معنى اول ارجح است .