نماز و قرآن‏ - تفسیر نماز نسخه متنی

نماز و قرآن‏

در مواردى قرآن و نماز در كنار هم آمده‏اند، مانند:

«يَتلُونَ كِتابَ اللَّهِ وَ اَقامُوا الصَّلوةَ»(61)

قرآن تلاوت مى‏كنند و نماز به پاى مى‏دارند.

و يا در جاى ديگر مى‏فرمايد: «يُمَسِّكوُنَ بِالْكِتابِ وَ اَقامُوا الصّلوة»(62) به قرآن تمسّك مى‏جويند و نماز به پاى مى‏دارند.

گاهى براى نماز و قرآن، يك صفت آورده شده، چنانكه كلمه ذِكر هم به قرآن گفته شده است: «اِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنا الذِّكر»(63) ما ذكر را نازل كرديم. و هم فلسفه نماز شمرده شده است: «اَقِمِ الصَّلوةَ لِذِكْرى‏»(64) نماز را بخاطر ياد من به پاى دار.

جالب آنكه گاهى بجاى كلمه نماز كلمه قرآن آمده است، مانند آيه «اِنَّ قُرآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً»(65) كه گفته‏اند مراد از قرآن الفجر، نماز صبح است.

بگذريم كه خواندن قرآن بصورتِ حمد و سوره، يكى از واجباتِ نماز است و بحث نماز در اكثر سوره‏هاى قرآن، هم در بزرگ‏ترين سوره (بقره) و هم در كوچك‏ترين سوره‏ها (كوثر) آمده است.

61) سوره فاطر، آيه 29.

62) سوره اعراف، آيه 170.

63) سوره حجر، آيه 9.

64) سوره طه، آيه 14.

65) سوره اسراء، آيه 78.