سجدههاى اولياى خدا
امام صادقعليه السلام مىفرمايد: دليل آنكه حضرت ابراهيم به مقام خليلاللّهى رسيد، سجدههاى زياد او بر خاك بود.(298)شبى كه بنا شد حضرت على در جاى پيامبراكرم بخوابد تا آن حضرت از تيغ دشمنان در امان بماند، از رسول خدا پرسيد: اگر من اينكار را بكنم جان شما به سلامت خواهد بود؟ وقتى پيامبر جواب مثبت داد، حضرت على لبخندى زد و به شكرانه اين توفيق سجده شكر كرد.(299)وقتى سر بريده ابوجهل، رهبر مشركان را به نزد پيامبر آوردند، حضرت سجده شكر كردند.(300)امام سجّادعليه السلام در پايان هر نماز به شكرانه انجام آن سجده شكر مىكرد و هرگاه بلائى از او دور مىشد و يا ميان دو مسلمان را اصلاح مىكرد به شكرانه آن سجده مىكرد. آن حضرت سجده خود را به قدرى طول مىداد كه غرق در عرق مىشد.(301)298) بحار، ج 85، ص 163.299) وافى، ج 8، ص 882.300) جامعالاحاديث، ج 5، ص 475.301) بحار، ج 85، ص 137.